 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/3360
K: 1978/4404
T: 24.10.1978
DAVA : Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne ve haczin kaldırılmasına ilişkin olarak verilen hükmün davalılardan Hüseyin avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, davalı borçlu Tayyar aleyhine yapılan takipte kendisine ait olup borçluya kiraladığı telefonun haczedildiğini ileri sürerek haczin kaldırılmasını istemiştir.
Davalı alacaklı borçlunun işyerinde haczedilen telefonun davacı tarafından borçluya satılmış olduğunu savunmuş, borçlu ise telefonun davacı tarafından 1975 yılında kendisine satılmış olduğunu kabul etmiştir. Merciice telefonun davacı adına kayıtlı bulunması nedeniyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Telefon hernekadar P.T.T. idaresinde davacı adına kayıtlı ise de borçlunun elinde ve işyerinde haczedilmiştir. Borçlu bunu davacıdan 1975 yılında satın aldığını bildirmiştir. İcra ve İflas Kanununun 97/a maddesinin son fıkrası hükmüne göre istihkak davacısı malı ne suretle iktisap ettiğini ve borçlunun elinde bulunmasını gerektiren hukuki ve fiili sebep ve olayları göstermek ve bunları ispat etmekle yükümlüdür. Oysa davacı telefonu borçluya kiraladığını ileri sürmüş, ancak bu iddiasını ispat edememiştir. Öte yandan telefonun P.T.T. idaresindeki kaydı diğer delillerle doğrulanmadıkça yalnız başına intifa hakkının aidiyetini tesbit bakımından hükme yeterli delil olamaz. Aksine telefonu elinde bulunduranın yararına karine var sayılır. O halde merciice bu yön gözetilerek davanın reddedilmemiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA ve davalı Hüseyin yararına takdir edilen 1000 lira avukatlık parasının davacıdan alınmasına ve peşin hacın istek halinde iadesine 24.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.