 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/2837
K: 1978/3810
T: 26.09.1978
DAVA : Taraflar arasındaki karşılıklı alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı 450.000 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının Öğretmenler Bankası hakkında dava açmakta muhtar olmasına ve karşılık davanın reddine ilişkin olarak verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - ...........
2 - Davacı, taahhüt ettiği işten doğan istihkaklarını çekmek üzere ortağı davalıya verdiği vekaletname ile Bankadaki kendisine ait mevduattan 450.000 lira çektiğini ileri sürerek ödetilmesini istemiştir.
Davalı davanın yersiz olduğunu bildirmiş ve davacıda olan alacağından 450.000 liranın mahsubundan sonra geriye kalan 368.926 liranın alınması için karşılık dava açmıştır.
Mahkemece, davalının vekaletnamesinde yetki bulunmadığı halde ortaklığa ait olmayan bir parayı çekmek suretiyle dolandırıcılıktan mahkum edildiğinden ve BK.nun 123. maddesinin birinci fıkrası ile MK.nun 895. maddesi hükümleri uyarınca takas ve mahsub definin ileri sürülemiyeceğinden söz edilerek karşılık davanın reddine ve esas davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karşılık davanın harç ve giderleri ödenmiştir. Herne kadar mahkemenin kararında geçen BK.nun 123. maddesi hükmü uyarınca davalının takas isteğinde bulunması mümkün değilse de bu husus usulüne uygun olarak açılan karşılık davanın reddini gerektirmez. Öte yandan davanın reddi davalıya yeni bir dava açma külfeti yükleyeceğinden böyle bir düşünüş dava ekonomisine de aykırı düşer. Gerek doktrinde gerek uygulamada bu ilke benimsenmiş bulunmaktadır. (Bkz. Prof. Dr. baki Kuru Hukuk Muhakemeleri Usulü Ankara 1974 sahife 600). O halde mahkemece bu yön gözetilerek karşılık davanın ayrılmasına karar verilmesi gerekirken reddedilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, 26.9.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.