DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilanda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin olarak verilen hükmün davacılar avukatı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra dosya incelendi gereği konuşuldu:

KARAR : Davacılar, mülkiyeti üçüncü kişiye ait arsa üzerine davalı Edip tarafından yaptırılmış bulunan yazlık sinemayı 22.10.1968 günlü sözleşme ile 1975 yılı sonuna kadar devam etmek üzere 7 yıllığına 100.000 lira karşılığında kiraladıklarını diğer davalı İlhami'nin sözleşmeyi müteselsil kefil olarak imza ettiğini, sözleşmeye göre akid edip veya arsa sahibi tarafından herhangi bir ihtilaf çıkarıldığı takdirde davalıların her yıl için 50.000 lira ceza koşulu ödemeyi taahhüt ettiklerini, 1975 yılında arsa sahibi İbrahim'in sinema duvarıyla makina dairesini yıktırdığını ileri sürerek 50.000 lira ceza koşulunun müteselsilen ödetilmesini istemişlerdir.

Davalılardan İlhami kefil olduğu miktarın belirli olmaması nedeniyle kendi yönünden sorumluluk doğmıyacağını, davalı Edip ise davacıların arsa sahibi İbrahim'in elatmasını 29.9.1975 günlü ihtarname ile bildirdiklerini, o tarihte sinema mevsiminin bittiğini, esasen ceza koşulunun fahiş olduğunu savunmuşlar mahkemece bu yeri Ruşen'e kiralayan davacı Hakkı'nın kusurlu bulunduğundan sözedilerek davanın reddine karar verilmiştir.

Gerçekten taraflar arasında düzenlenmiş bulunan 22.10.1968 günlü sözleşmenin 7. maddesinde kira süresinde davalı Edip veya arsa sahibi tarafından ihtilaf çıkarıldığı takdirde davalılar her yıl için 50.000 lira ceza koşulu ödemeyi kabul ve taahhüt etmişlerdir. Sözleşme süresi sona ermeden arsa sahibi İbrahim'in bu yere elattığı ve açık hava sinemasının duvarıyle makine dairesini yıktırdığı ve hatta davacıllar hakkında 5917 sayılı Kanuna göre men kararı aldıkları dosyadaki delillerden anlaşılmaktadır. Davacıların bu yeri üçüncü kişiye kiraya vermiş olmaları sözleşme koşullarına göre sonuca etkili olmadığı gibi esasen bu husus davalılar tarafından da ileri sürülmüş değildir. O halde mahkemece bu yön ve BK.nun 161. maddesinin son fıkrası da gözetilmek suretiyle bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddedilmiş olması bozmayı gerektirir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA ve davacılar yararına takdir edilen 1000 lira duruşma avukatlık parasının davalılardan alınmasına ve peşin harcın istek halinde iadesine 10.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972