 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1978/207
K: 1978/1336
T: 27.03.1978
- SÖZLEŞMENİN BOZULMASI FESHİ
ÖZET: 1 - Köy, sınırları içindeki taşocağını kiraya vermeye yetkilidir. 2 - Bozma [fesih] sözleşmesi icap ve kabul ile oluşur, sözleşme tek taraflı bozulamaz.
(442 s. Köy K m. 17/10)
(818 s. BK m. 1)
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
Davacı köy, taşocaklarını, beş yıllığına 13.4. 1973 de davalıya yıllığı 2000 liradan kiraladığını, davalının son üç yıllık kira parası 6000 lirayı ödemediğini bildirerek bu paranın faizi ile davalıdan alınmasını istemiştir.
Davalı, kira sözleşmesini davacının feshettiğini, bundan sonra bu yeri Orman İdaresinden kiraladığını, davacı köye ilk yıllığı peşin ikinci yıllığı da sehven ödediğini ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davacı köy karar defterinde, 13.4.1973 de pazarlık suretiyle bu yerin davalıya kiraya verildiği, 27.5. 1975 de yeniden ihale için kira sözleşmesinin feshedildiği yazılıdır. Belirtilen ihalenin yapılması gereken tarihe ait köy karar defterinin sayfaları bulunmamaktadır. Ne var ki, davalının bu taşocağını ondan sonra da tasarrufunda bulundurduğunda uyuşmazlık yoktur. davalı, bu tasarrufuna dayanak olarak, toprak ve ağaçlandırma bedelini vererek bu yeri Orman İdaresinden teslim aldığına ilişkin belgeyi ibraz etmiştir.
Davalı, ilk yılın kira parası 2000 lirayı 13.4. 1973 de, ikinci 2000 lirayı da 1975 kirası olarak 12.5. 1976 da davacı köye ödemiştir.
Mahkemece, davacının sözleşmeyi feshetmesine ve davalının sonradan Orman idaresinden kiralamış bulunmasına göre davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı köy 442 sayılı Köy Kanununun 17/10. maddesi hükmü uyarınca, taşocağını kiraya vermeye yetkilidir. Bu yetkiye dayanarak taşocağını, davalıya kiralamıştır. Davalının, 1975 kirasını hataen ödediğini ispat edememesi ve o yeri tasarrufunda bulundurmaya devam etmesi, feshin davalıca kabul edilmediğini ve kira sözleşmesinin sürdüğünü gösterir.
Öte yandan, davalı bu yeri işletebilmek için Orman idaresinden 6831 sayılı Orman Kanununun 18. maddesi hükmü uyarınca, işletme izni almıştır.
Davalının bu izni elde etmesi, davacı ile aralarındaki kira sözleşmesine etkili değildir. 0 halde, davanın kabulü gerekir.
Mahkemece, bu yönler gözetilmeksizin, yazılı düşüncelerle davanın reddi, usul ve kanuna aykırıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA) ve peşin harcın istek halinde iadesine 27.3.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.