 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1978/8705
K: 1978/9646
T: 28.11.1978
DAVA : Mercii kararı alacaklı vekili tarafından temyiz olunması üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 12.10.1978 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Alacaklı ilk defa 9.10.1974 tarihli ilamla takibe geçmiş, bu takibinde 13.1.1975 tarihli talepname ile karar tarihinden itibaren % 10 faiz istemiş, icra emrinin tebliği üzerine borçlu faizin başlangıcına ve nisbetine itiraz etmemiştir. Bu yönden ve diğer kalemlerden dolayı hakkındaki takip kesinleşmiştir. Bu takipte ilama aykırı bir cihet bulunmamış, karar tarihinden % 10 faiz istemi ilamla ilgili bulunmamış tamamen takip hukuki ile alakalı bulunmuş olduğundan ilama aykırı hususlar hakkında şikayetin süreye bağlı olmadığı kuralının uygulanması bulunmamıştır. Takip konusu ilamın bozulması ile 40. madde gereğince muamele yapılması gerekmiş, bilahare karar kesinleşmiştir. Kesinleşen son ilamda asıl alacak değişmiş olduğundan memurlukça asıl alacak yönünden 361. maddenin tatbiki gerekmiştir. Bu duruma rağmen memurlukça kesinleşen faiz mebdeinin ve nisbetinin değiştirilmek suretiyle hesap yapılması yanlıştır. Hesabın son defa kesinleşen asıl alacağa ilk ilam tarihinden itibaren ve % 10 faiz yürütülmek sureti ile yapılması; buna göre ilamın diğer fer'ileri de nazara alınarak alacaklıya ödenen fazla miktar tesbit edilip 40/2 maddenin uygulanması gerekir. Ayrıca memurluğun alacaklı vekili aleyhinde haciz kararı vermesi de uygun değildir. Vekilin ahzu kabze yetkili olması fazla ödenen paranın ondan alınmasını haklı kılmaz.
Yaptığı muameleler ve tahsilatlar müvekkil namınadır. Bu durumlara rağmen faizin son karar tarihinden ve % 5 üzerinden hesabına vekil aleyhine henüz haczin tatbis edilmemesi sebebiyle bu hususta karar ittihazına mahal olmadığına şekilde kararla şikayetin reddi isabetsiz, temyiz itirazları yerinde görüldüğünden mercii kararının İİK.nun 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA 28.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.