 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1978/476
K: 1978/379
T: 07.02.1978
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Uşak As. Hukuk Hakimliğince verilen 4.10.1977 tarih ve 50/665 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı Halil Kaya tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar, davalılardan bir su motoru aldıklarını, bir ay süre içinde ayıplı olduğundan iade edeceklerini bin lira peşin ve ayrıca 8.000 liralık bono verdiklerini motor çalışmadığı ve ayıplı olduğu için peşin verilen 1.000 liranın iadesini ve 8.000 liralık bononun iptalini talep ve dava etmişlerdir.
Davalılar, motoru tecrübe ederek davacılara verdiklerini ayıplı olmadığını uzun zaman geçtikten sonra kanuni süresi dolunca çalışmıyor diye iade ettiklerini, davacıların kusurları nedeni ile davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece özetle (taraf muvaffakatı ile dinlenen tanık ifadeleri ve takdire göre, bir ay sonra ayıp iddiası ve muhayyerlik isbat edilmediğinden sabit görülmiyen davanın reddine..) karar verilmiştir.
Hüküm, davacı Halil Kaya tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalılardan satın aldıkları su motorunun adi bir muayene ile meydana çıkarılmayacak ayıbını öğrenir öğrenmez, davalılara hemen ayıp ihbarında bulunduklarını iddia ettiklerine ve davalarında hak unsuru olarak bu hususa dayandıklarına göre, HUMK.nun 275. maddesi hükmü gereğince, halli malumatı mahsusa ve fenniyeye tevakkuf eden hususta, ehlivukufun rey ve mütalaalarının alınmasına karar verilerek, bilirkişi incelemesi sonucuna göre, gizli ayıp olduğunun saptanması halinde, BK.nun 198. maddesinin 2 ve 3. fıkraları hükümleri uyarınca gizli ayıbın derhal satıcı davalılara ihbar edilmiş olup olmadığı da göz önünde bulundurularak, karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarda yazılı nedenlerle davacı Halil Kayanın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 7.2.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.