 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1978/4072
K: 1978/5054
T: 08.11.1978
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı (Muratlı Asliye Hukuk Hakimliği)nce verilen 29.12.1977 tarih ve 55/158 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin kamyoneti ile davalıya ait kamyonun çarpışması sonucu yaralanan müvekkilinin çalışma gücünü tamamen yitirdiğini ileri sürerek, maluliyet, tedavi giderleri ve manevi tazminat olarak toplam 716.000 lira tazminatın faiziyle birlikte tam kusurlu olan davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevabında, kusur ve tazminat miktarlarını kabul etmeyerek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanılan delillere, kusur ve maluliyet tazminatı konusunda alınan bilirkişi raporlarına dayanılarak toplam (509.844,75) lira tazminatın davalılardan % 5 faiziyle birlikte müştereken ve müteselsilen alınmasına, fazla istemin ise reddine karar verilmiştir. Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki, yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların manevi tazminata ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile (yüzbinlira manevi tazminatın olay tarihinden itibaren % 5 faizle birlikte davalılardan tahsiline) şeklindeki hüküm kısmının onanması gerekmiştir.
2 - Mahkemece, hükme dayanak yapılmış olan (aktüel hesap bilirkişi raporunda) davacının maddi tazminat tutarı kendisinin dava dışı şahıslarla birlikte mandıra ortaklığı yaptığı nazara alınarak hesaplanmıştır.
Halbuki, adli tıp mütehassısı tarafından düzenlenen 19.10.1976 tarihli maluliyet raporu ise davacının daimi surette ağır vasıta şoförlüğü yaptığı esasına göre % 92 maluliyet derecesi tesbit edilmiştir. Aktüel hesabını çıkaran bilirkişi davacının tazminatına ortaklıktan elde ettiği kar nazara alınarak ve fakat şoförlükten maluliyet derecesine göre hesap etmiş bulunmaktadır. Ve bu şekilde davacının maddi tazminat miktarına esas tutulan ilkede çelişkiye düşülmüştür. Mahkemece davacının gerçekten şoförlük yapıp yapmadığı ilgili mercilerden tahkik ve tespit olunarak elde edilecek sonuca göre aktüel hesabın tesbiti iktiza ederken, noksan inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenle hükmün manevi tazminata ilişkin kısmının ONANMASINA ve ikinci bentte belirtilen nedenle hükmün maddi tazminata ilişkin kısmının BOZULMASINA, ve sair yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 1.400 lira vekillik ücretinin her iki taraftan alınıp diğer tarafa verilmesine ve ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 8.11.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.