 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1978/240
K: 1978/571
T: 14.02.1978
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Karadeniz-Ereğlisi As. Hukuk Hakimliğince verilen 4.2.1964 tarih ve 117/18 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 14.2.1978 gününde davacı avukatı Mahir Berktaş ile davalı Güveyda Cıbıroğlu ve avukatı Erol Güllü gelip temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları ve davalı asil dinlendikten sonra dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalının (200) ton cevir kütüğünü vermesi karşılığında (100.000) lira nakit ve 13.9.1961 vadeli (50.000) liralık ve 10.10.1961 vadeli (50.000) liralık bonolar verdiğini ve ayrıca 3.9.1960 tarihli anlaşma ile 13.9.1960 tarihli iki ibraname aldığını, senetlerin ticari iş yerine getirilmesi halinde hüküm ifade edeceğini, davalının kütük vermediğini ve senetler karşılıksız olduğundan borçtan kurtulma davasının kabulüyle senetlerin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde, davacıya sattığı kütükler karşılığında dava konusu bonoların alındığını, anlaşma ve ibraname düzenlenmediği gibi (100.000) lira elden almadığını, icra tetkik merci anlaşma ve ibranın sahteliğine karar verdiğini ve İ.İ.K.nun 72. maddesine göre dava açılamıyacağını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre davacının icra tetkik merciinde itiraz ettiği ve dava konusu bonoların ödendiğine dair ibranamenin sahte olduğuna karar verilerek Yargıtay'ca onandığı ve kesinleştiği, davacının bu davada başkaca delil ibraz ve ikame edemediği anlaşılmakla davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
B.K.nun 135. maddesinin son fıkrasında sözü edilen ve hükümle tesbit edilen alacağın tabi olduğu on yıllık zaman aşımı süresi dava zaman aşımından ibarettir. Böyle olunca 11.4.1940 tarih ve 70 sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğince dava zaman aşımı, davanın esası hakkında temyiz incelemesine engeldir. Olay da 4.2.1964 tarihinde verilen hüküm zaman aşımını kesen her hangi bir işleme tabi tutulmaksızın ancak 10.11.1977 tarihinde tebliğ edilmiş olduğundan, on yıllık dava zaman aşımı gerçekleştiği cihetle temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda gösterilen nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE ve 1.400 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine ve ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 14.2.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.