 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1978/6530
K: 1978/6541
T: 02.10.1978
- TÜZEL KİŞİLİK (MÜLK VAKIF)
- İŞVEREN
ÖZET: Mülhak vakıfların bağımsız tüzel kişilikleri vardır. ve bu vakıfların işvereni, tüzel kişilik adına vakfı yöneten mütevelli ve mütevelli kurullarıdır.
(2762 s. Vakıflar K m. 6)
(506 s. SSK m. 4)
Davacı, prim itiraz komisyonu kararının iptalini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi
Dava, kurumun Erzurum şubesinin l .8240.04736.23 sicil sayılı dosyası ile işlem gören ve mülhak cami vakıflarında çalışan, cami imam ve müezzinleri gibi bazı din görevlilerinin atama tasarrufu ile tayin edildiklerinden sigortalı sayılamayacaklarını içeren Ankara Prim kiraz Komisyonu'nun 23.10.1975 tarih ve 2336 K-129 Esas sayılı kararının iptali istemine ilişkin olup Vakıflar Genel Müdürlüğü hasım gösterilmek suretiyle açılmıştır. 2762 sayılı Vakıflar Kanunun 6. maddesine göre mülhak vakıfların bağımsız tüzel kişilikleri bulunduğu ve kural olarak anılan vakıfların işvereninin, vakıflar idaresi olmayıp bizzat vakıf tüzel kişiliği adına vakfı yöneten mütevelli ve mütevelli kurulları bulunduğu kuşkusuzdur. Mevzuat gereğince mülhak vakıf din görevlilerine yardım yapmış olması vakıflar idaresine işverenlik sıfatını bahşetmez. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, sağlıklı bir biçimde din görevlilerinin çalıştıkları vakfın tümünün mülhak vakıf olup olmadığının ve bu niteliği sürdürüp sürdürmediğinin ve mütevelli veya mütevelli kurulunun görev yapma durumunda olup olmadığının, hasılı yukardaki esaslar çerçevesinde bu davada söz konusu edilen imam ve müezzinlerin işverenlerinin kim olduğunun saptanması ve sonucuna göre bir karar verilmesinden ibarettir.
Bu madde ve hukuki olgular gözönünde bulundurulmaksızın yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönü amaçlıyan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenle (BOZULMASINA) 2.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.
