 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1978/2787
K: 1978/8237
T: 09.11.1978
DAVA : Davacı, meslek hastalığı sonucu malul kalan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Dava, Sosyal Sigortalar Kurumunca, 506 Sayılı Yasanın 26. maddesine dayanılarak açılan bir rücu davasıdır. Anılan maddede Kurumun, isteyebileceği miktar "...giderlerin tutarı ile gelir bağlanırsa bu gelirlerin 22. maddede sözü geçen tarifeye göre hesap edilecek sermaye değerleri toplamı" olarak belirlenmiştir. Bu belirlemenin tek sınırlaması - Kurumun arda (=halef) olarak dava açtığı esasından hareketle- içtihatların getirdiği sigortalı işçinin veya haksahiplerinin zarar miktarından fazla olamayacağı kuralıdır.
Olayımıza gelince; sigortalı işçi tarafından işveren aleyhine açılan davada hükme dayanak kılınan 15.6.1971 günlü hesap bilirkişi raporunda, her yıla ilişkin beden gücü kayıp oranına ait kazanç kaybından, o yıla ilişkin kurumca bağlanan gelir miktarı çıkarılarak, -sigorta tahsisinin kazanç kaybından fazla veya eksik olduğu ayırımı yapılmaksızın- bulunan miktar iskonto emsali ile çarpılmış, kazanç kaybının sigorta tahsisinden fazla olduğu yıllara ait toplam miktarından, sigorta tahsisinin kazanç kaybından fazla olduğu yıllara ait toplam miktar çıkarılarak tazminatın belirlenmesi yoluna gidilmiştir. Bulunan bu miktarın, 26. madde anlamında sermaye değeri toplamını göstermediği, anılan raporun yıllık sigorta tahsislerine ilişkin 4. sütununun incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Yine bu miktarın, kazanç kaybından fazla olmadığı da basit bir karşılaştırmanın sonucudur. Nitekim, duruşma sırasında alınan 9.11.1977 günlü bilirkişi raporunda kazanç kaybı peşin sermaye değerinin 13147.00 TL. sigorta tahsislerinin peşin sermaye değerinin ise 9348.00 Tl. olduğu belirtilmiştir.
Mahkemece, Kurumun isteyebileceği miktarda 9348.00 TL. tavan alınacak yerde, 2120.64 TL. tavan alınarak, fazlaya ait talebin reddine karar
verilmesinde isabet bulunmamaktadır.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda 2 nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 9.11.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.
