 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/859
K: 1979/299
T: 21.03.1979
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (İzmir 2. İş Mahkemesi)nce davanın kısmen red ve kısmen kabulüne dair verilen 8.3.1977 gün ve 47/146 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 13.6.1977 gün ve 7104/9208 sayılı ilamiyle, (mahkeme akdin bozulmasında zorlayıcı sebep bulunduğunu kabul ederek İş Yasasının 16 ve 17. maddelerinin son bentlerine göre ihbar tazminatına ait isteği red etmiştir. Bu olayda, iş sözleşmesi işveren tarafından bozulmuştur. İşverenin ileri sürdüğü sebep iş Yasasının 17. maddesinin 3. bendinde yazılı zorlayıcı sebeplerden değildir. Bu itibarla iş sözleşmesini ihbar öneline uymadan bozan işverenin ihbar tazminatı ödemesi gerekir) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece, önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : İş Kanununun 17. maddesinin 3 sayılı bendi uyarınca "işyerinde işçiye bir haftadan fazla süre ile çalışmaktan alıkoyan bir zorlayacı sebebin ortaya çıkması" halinde işveren bildirimsiz fesih hakkını kullanabilir. Aynı Yasanın 16. maddesinin 3. sayılı bendi uyarınca ise "işçinin çalıştığı işyerinde bir haftadan fazla süre ile işin durmasını gerektirecek zorlayıcı sebepler ortaya çıkarsa" bu takdirde işçi bildirimsiz fesih hakkını kullanabilir. Görülüyor ki, zorlayacı sebeplerden 17. maddedeki işverene ilişkin olup, fesih yetkisi işçiye aittir. O halde işçiye ilişkin zorlayacı sebep halinde işçi, işverene ilişkin zorlayıcı sebep halinde de işveren bildirimsiz fesih yetkisini kullanamaz. Bu nedenlerle mahkemece, Hukuk Genel kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararını özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.3.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.