 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/839
K: 1979/284
T: 21.03.1979
DAVA : Taraflar arasındaki manevi tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Söke Asliye Hukuk İş Mahkemesi)'nce davanın reddine dair verilen 8.6.1976 gün ve 975/50 976/558 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 26.4.1977 gün ve 976/6290 977/3162 sayılı ilamıyla, (... iş kazası sonucu bulunan zarar açıkça, davacı kadının hukuk alanında gerçekleşmiştir. Davacının bu manevi zararının giderilmesini istemeye hakkı vardır. Mahkemece aksi görüşten hareketle davanın red edilmesi usul ve yasaya aykırıdır) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 551 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesi uyarınca iş mahkemeleri, İş Kanunu'na göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya İş Kanunu'na dayanan her türlü hak iddialarında doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesi ile görevlidir. Olayda davacı kadın ile işveren arasında bir hizmet ilişkisi söz konusu değildir. Bu nedenle davaya bakmakla asliye hukuk mahkemesi görevli olacağından iş mahkemesi yoksa da uygulanacak usul bir yana, davaya iş mahkemesi sıfatı ile bakılması hallerinde de temyiz mercileri farklıdır. Bu nedenlerle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazının kabulü ile, yukarıda açıklanan sebeplerle direnme kararının HUMK'nun 429. maddesi gereğince görev yönünden (BOZULMASINA) 21.3.1979 gününde üçte ikiye geçen çoğunlukla karar verildi.