 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/737
K: 1979/166
T: 21.02.1979
DAVA : Taraflar arasındaki prim tahakkuk belgesinin iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sakarya Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 11.12.1973 gün ve 253-1291 sayılı kararın incelenmesi, davalı SSK Vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 8.3.1974 gün ve 644-2727 sayılı ilamıyla (Maden Kanunu'nun amir hükümleri karşısında açık olan yön, esas işverenin maden işletme ruhsatnamesi veya işletme imtiyazını haiz bulunan şahsın olduğudur. Bu bakımdan, işyerinin daha önce yanlışlıkla, davacı şirket yerine, S. isimli şahıs adına kanun kapsamına alınmış olması, davacı yararına sonuç doğurmaz. Davacı şirket, ölçümleme sonucu bulunan bu prim borcuna, anılan kanun'un 79. maddesinde belirtilen süre ve biçimde Prim İtiraz Komisyonu'na itiraz etmediği için kesinleşmiş bulunmaktadır.) Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davalı Sosyal Sigortalar Kurumu Vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek, direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : 506 Sayılı SSK'nun 4. maddesi, işvereni "Bu Kanunun uygulanmasında, 2. maddede belirtilen sigortalıları çalıştıran gerçek veya tüzel kişiler işverendir" şeklinde tanımlamıştır. Bu özel hüküm karşısında, işveren sıfatının teyininde, Maden Kanunu'nun 58. maddesinin uygulama yeri olduğundan söz edilemez. Bu nedenlerle, usul ve yasaya uygun olan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddiyle, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, ve temyiz harcı alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, 21.2.1979 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.
