 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/651
K: 1979/114
T: 09.02.1979
DAVA : Taraflar arasındaki itirazın kaldırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Nevşehir İcra Tetkik Mercii)nce davanın kabulüne dair verilen 24.8.1976 gün ve 34/56 sayılı kararın incelenmesi davalı Çetin tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesi'nin I. II. 1976 gün ve 7714/108856 sayılı ilamıyle (İİK.nun 275. maddesinde tahliye isteğinin re'sen tanzim veya tarih ve imzası tastik edilmiş yahut ikrar olunmuş bir sözleşmeye istinat etmesi halinde alacaklının bu taahhüde istinaden merciiden itirazın kaldırılmasını isteyebileceği açıklanmıştır. Borçlu kiracı süresinde verdiği itiraz dilekçesinde tahliye taahhüdünün muteber olması için sözleşmeden sonraki tarihi taşımasını icabettiğini ve ilk sözleşmedeki bu taahhüdün muteber olmadığını beyan ederek itirazda bulunmuştur. İlk mukavelede mevcut bu taahhüdün geçerli olmadığı İçtihadı Birleştirme Kararı ile saptanmasına göre borçlunun mukaveledeki imzayı kabul etmesi merciide ref'i itiraz için yeterli bir sebep olmayacağı düşünülmeksizin itirazın kaldırılmasına karar verilmesi isabetsizdir) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir .
Temyiz eden: Davalı vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Kiralayan 20.5.1975 günlü kira sözleşmesindeki tahliye taahhüdüne dayanarak ve bu sözleşmeyi icra dairesine ibraz etmek suretiyle kiralananın boşaltılmasını istemiş kiracı ise, sözleşmedeki imzanın noterce onanmamış olduğunu ve ilk sözleşmedeki taahhüdün geçersiz olduğunu ileri sürerek icra takibine itiraz etmiştir.
Kiralayan tetkik merciindeki duruşma sırasında, 20.5.1974 günlü kira sözleşmesini ibraz ederek, takibe dayanak yapılan sözleşmenin ilk sözleşme olmayıp ikinci sözleşme olduğunu bildirerek itirazın kaldırılmasını istemiş isede kiracı tetkik merciindeki duruşmaya gelmediğinden kiralayanın duruşma sırasında ibraz etmiş olduğu sözleşme yönünden beyanının alınması mümkün olmamıştır. Şu duruma göre uyuşmazlığın İİK.nun 275. maddesi ışığı altında çözümlenmesi gerekir.
İİK.nun 275. maddesi hükmüne göre tahliye talebi, noterlikçe re'sen tanzim veya tarih ve imzası tastik edilmiş, yahut ikrar olunmuş bir mukaveleye dayanmalıdır. Diğer taraftan ilk sözleşmeye konulan tahliye taahhüdüde geçersizdir. O halde kiralananın boşaltılması istemine dayanak yapılacak tahliye taahhüdünün hem ilk sözleşmeden sonraki tarihi taşıması hem de İİK. 275. maddesindeki koşullara uygun olması zorunludur.
Olayda, kiralayan takibe dayanak yapılan sözleşmenin ikinci kira dönemine ilişkin olduğunu merciide iddia eylemiş ise de, kiralayanın duruşmaya gelmemesi nedeniyle sınırlı yetkili tetkik mercii bu konuda inceleme ve araştırma yapmaya yetkili değildir.
Bu nedenlerle Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 9.2.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.