 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/587
K: 1978/308
T: 07.04.1978
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 18. Hukuk Mahkemesince davanın yetki yönünden reddine dair verilen 26.12.1975 gün ve 231-701 sayılı kararın incelenmesi davacı I. vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 2.4.1976 gün ve 2362-2889 sayılı ilamı ile, "1 - Anayasanın 31. maddesine göre herkes meşru bütün vasıta ve yollardan faydalanarak yargı mercileri önünde davacı ve davalı olarak iddia ve savunma hakkına sahiptir. Hiçbir mahkeme, görev ve yetkisi içindeki davaya bakmaktan kaçınamaz.
Devletler Hukuku kurallarına göre de bir mahkeme, ancak başka bir devleti yargılayamaz. Dünyada ve memleketimizde yabancı uyrukluların dahi dava açmak imkanları alabildiğine genilşetilirken bir Türk'ün yabancı gerçek kişi hakkında Türkiye'de dava açamıyacağının düşünülmesi mümkün değildir.
2 - Yetkili mahkeme doğru gösterilmedikçe yetki itirazı hüküm ifade etmez. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 23. maddesinen amacı Türkiye'deki yetkili mahkemedir.
Atina Mahkemesi yetkili olsa dahi yine de yetkisizlik kararı verilemez. Usulün 27. maddesi buna manidir.
Uyuşmazlığın esasının incelenmesi lazımdır." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili.
KARAR : Usulün 16. maddesi hükmünce Türkiye dahilinde malum ikametgahı olmayanlar aleyhindeki mal davaları Türkiye'de mukim oldukları mahal mahkemesinde ve Tükiye'de malum meskeni yoksa emvalinin veya münazaalı şeyin veya teminat varsa o teminatın bulunduğu mahal mahkemesinde bakılır. Olayda, dosyadaki kağıtlardan davalının T.C. Merkez Bankası'nda bloke edilmiş parası bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle davaya bakılmak gerekirken yetki yönünden reddine ilişkin önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 7.4.1978 gününde bozmada oybirliği nedeninde oyçokluğu ile karar verildi.