 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/575
K: 1978/906
T: 01.11.1978
DAVA : Taraflar arasındaki tenkis davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Elmalı Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 10.3.1976 gün ve 29-88 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 18.5.1976 gün ve 3944-4268 sayılı ilamiyle, (...Davalı yetki itirazında bulunma, davacı 19.2.1976 havale tarihli dilekçe ile, özellikle Usulün 27. maddesinden de söz ederek dava dilekçesinin yetki yönünden reddiyle dosyanın yetkili mahkemeye gönderilmesini istemiştir. O halde duruşmada tutanağa geçen "Ben bu davayı Finike'de açacağım bu nedenle reddini isterim" şeklindeki beyan mahkemenin kabul ettiği gibi davadan vazgeçme şeklinde nitelendirilemez. Olayların akışı ve mantığı gözetilirse tutanağa yazılan sözlerin yetkisizlik kararı verilmesi amacına yönelik olduğu açıktır. Az önce belirtildiği gibi söze değil öze göre yorum zorunludur. Dava tenkise ilişkin olup MK.nın 518. maddesi gereğince yetkili mahkeme ölenin son ikametgahı mahkemesidir. İkametgahın Finike olduğunda taraflar söz birliği içindedir. Esasen bu konudaki yetki kuralı kamu düzenini ilgilendirdiğinden re'sen gözetilir. Öyle ise dava dilekçesinin yetki yönünden reddi gerekirken davanın vazgeçme sebebiyle esas bakımından reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Temyiz eden: Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davacının duruşmadaki açıklaması "davadan vazgeçme" anlamını doğuracak nitelikte bulunmamaktadır. Bu nedenlerle mahkemece, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenlerle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 1.11.1978 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.