 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/532
K: 1979/325
T: 23.03.1979
DAVA : Taraflar arasındaki kıdem tazminatı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 7. İş Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 21.12.1976 gün ve 76/783-480 sayılı kararın incelenmesi, davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 31.1.1977 gün ve 77/224-1971 sayılı ilamı:
İşçilerin iş yerinde ve işyeri gibi sayılan yerlerde birbirleriyle kavga etmeleri,işverenin "bildirimsiz fesih" hakkını doğurur.Bildirimsiz fesih hakkının doğduğu durumlarda ise,işverenin Disiplin Kuruluna gitme zorunluluğu yoktur.(Davalı işveren, İş Kanunu'nun 15. ve 17. maddelerine göre, işten çıkarma halleri mahfuz kalmak kaydıyla, Disiplin Kurulu'nun işten çıkarma hallerini saymıştır. Şayet işçi işyerinde ve işyeri gibi sayılan yerlerde, diğer işçilerle kavga etmiş ise, işverenin Disiplin Kurulu'na gitmeden, ihbarsız iş sözleşmesini bozma hakkı vardır; bu halin düşünülmesi ve ona göre deliller toplanarak sonucuna göre bir karar verilmesi icap eder) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : İşveren tarafından ihbarsız olarak işçinin işine son verilmesine "Haklı Neden" olarak ileri sürülen olay, İş Kanunu'nun 17. maddesi kapsamına girmektedir. Bu olay, Toplu İş Sözleşmesi'nde iş akdinin ihbarsız bolumsanı nedeni olarak öngörülenlerle ilgili bulunmaktadır. O halde, mahkemece 17. maddeye dayanan savunma hakkında gösterilecek deliller toplanıp incelenerek sonucu uyarınca karar verilmek gerekirken, TİS'ne göre Disiplin Kurulu'na gidilmeden işe son verdiğinin gerçekleştiği gerekçesiyle, önceki kararda direnilmesi isabetsizdir. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.