DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda ( Ankara ikinci Asliye hukuk mahkemesi )nce davanın reddine dair verilen 17.12.1973 gün ve 966/130-974/1049 sayılı kararın incelenmesi davacı Zirai Donatım kurumu tarafından istenilmesi üzerine yargıtay dördüncü hukuk dairesinin 30.4.1975 gün ve 974/2095 975/5718 sayılı ilamıyla ( .. Davalı Hakkı Mehmet, Saim, Sait vekilleri on günlük sürede esasa cevap verdikleri halde zamanaşını def'inde bulunmadıkları ancak aradan uzun zaman geçtikten sonra verdikleri 17.11.1966 ve 5.12.1966 günlü dilekçeleri ile savunmalarını genişletilmesine muvafakat etmediğini bildirmiştir. Mahkeme 23.9.969 günlü oturumda davalıların zamanaşımı savunmalarını reddetmiştir. Hal böyle iken davanın zamanaşımı nedeniyle reddi usule aykırıdır.

Davalı Osman cevap dilekçelerinde zamanaşımı def'inde bulunmadığı halde BK.nun 134/I maddesi hükümününde olayda uygulama olanağı bulunmadığından bu davalı hakkındaki davanında zamanaşımından reddedilmesi usul ve yasaya aykırıdır açıklanan sebeplerle ) bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden : Davacı Zirai donatım kurumu vekili hukuk genel kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : 1 - Dava 21.2.1966 gününde açılmış davalılardan noter vekilleri iptidai itirazda bulunmuşlar dava dilekçesinin iptaline ilişkin bu itirazlar ilk oturumda reddilmiş davalı vekilleri 3.5.1966 günlü dilekçe ile esasa cevap vermişler, zamanaşımı savunmasında bulunmamışlar daha sonra üçüncü oturumdan sonra 5.12.1966 günlü dördüncü oturumdan önce verdikleri 17.11.1966 günlü dilekçe ile zamanaşımı savunmasını ileri sürmüşler davacı vekilleri ise müteakip 30.1.1967 günlü oturumda verdikleri aynı tarihli dilekçe ile savunmanın genişletilmesine muvafakat etmediklerine bildirmişlerdir. Usulün 202. maddesi hükmünce davalı tüm iddia ve savunmasını birden bildirmeye mecbur olup esasa cevap verdikten sonra davacının muvafakatı olmadan savunmasını genişletemez. Bu yasal esasları dikkate alanıdığında az önce açıklanan maddi olaylara göre davalının zamanaşımı savunmasının usule uygun bir içimde ileri sürülmemiş olması nedeniyle reddi gerekirdi. Her ne kadar 3.5.966 günlü dilekçede davalı vekilleri ayrıca esasa cevap haklarını saklı tutuklarını açıklamışlır ise de bu davranış esas cevaba ilişkin yasal esasları değiştiremez. Hukuk genel kurulundaki görüşmeler sırasında bazı üyeler davacının dava dilekçesinde yeterli açıklamalarda bulunmadığı bu suretle kendi davranışı ile davalının savunma hakkını kısıtladığı mahkemece verilen ara kararı gereğince dava hakkında ayrıntılı açıklamayı kapsayan dilekçenin verilmesi ile davalının gereken olanağı kavuşarak hemen zamanaşımı def'ini ileri sürdüğü görüşü savunulmuş ise de, çoğunluk davalının ayrıntılı açıklamadan önce esasa cevap vermesi nedeniyle ve ayrıca şu düşüncelerle bu görüşe katılmamıştır; olayda dava dilekçesinde olayın vuku yönünden bu görüye katılmamıştır; olayda dava dilekçesinde olayın vukuu yönünden açıkça ( 1962/1963 yılları ) denilmiş dava 21.2.1966 gününden açılmıştır. bu tarihlere göre dava dilekçesinde zamanaşımı savunması ile sürülmesine engel bir açıklık bulunmadığından sözedilemez. Diğer taraftan ara kararlarında verilen mehillerle cevap için davalıya yeni olanaklar sağlanması yoluyla genişletme yasağının etkisiz bırakılması eşit güvence altında bulunan idda ve savunma hakkından savunma hakkı yararına sonuçları tanıma anlamına gelir. kaldı ki, ara kararları delillerin ittihazına ilişkin bulunmaktadır. O halde davalı noter hakkındaki direnme kararı bozulmalıdır.

2 - Davalılardan osman zamanaşımı savunmasında bulunmamaştır. Mahkemece adı geçen hakkındaki davanında zamanaşımından reddinde isabet bulunmamaktadır.

3 - Diğer davalılar mehmet, Saim Salim'in zamanaşımı savunmalarının dahi yukarıda ( I ) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddi gerekir.

Yukarıda gösterilen nedenlerle mahkemece hukuk genel kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararları bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA 16.3.1979 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972