 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/478
K: 1978/275
T: 29.03.1978
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (Tatvan Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 21.6.1973 gün ve 84-101 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 17.9.1974 gün ve 2668/5553 sayılı ilamiyle "iş kazasına uğrayan sigortalılar açık kamyona bindirilen işçilerdir. 6085 sayılı Yasaya göre böyle bir araca insan almak ve taşımak suçtur ve bu suçla zararlandırıcı olay arasında uygun neden - sonuç bağının varlığı halinde kamyona sigortalılar bindiren işveren dahi sorumludur. Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda ise bu yönlere değinilmemiştir. Bu itibarla eksik sayılması gereken bilirkişi raporuna dayanılarak işveren hakkındaki davanın reddi isabetsizdir."
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki karar direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 506 sayılı Yasanın 26. maddesi ile işverenin sorumluluğu esasları tesbit edilmiştir. Bu madde açısından işverenin sorumlu tutulabilmesi için sorumluluğu doğuran hallerin mutlaka suç teşkil etmesi gerekmez. Yolun durumu, vasıtanın istihab haddi, üstü açık kamyon etrafında güvence sağlayacak yeterli korkuluk bulunup bulunmadığı fren vs. önceden bir arıza olup olmadığı bu konuda tedbir alınıp alınmadığı gibi hususlar üzerinde durulup maddi olaylar tesbit edildikten sonra 506 sayılı Yasanın 26. maddesi açısından araştırma ve inceleme yapılarak sonucu uyarınca karar verilmek gerekirken eksik ve yetersiz incelemeye dayanan önceki kararda direnilmesi isabetsizdir. Bu nedenlerle bozma kararına uyulmak gerekirken eksik ve yetersiz incelemeye dayanan önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulüyle direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA 29.3.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.