 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/350
K: 1979/112
T: 09.02.1979
DAVA : Taraflar arasındaki itirazın kaldırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (İstanbul 1. İcra Hakimliği)nce davanın kabulüne dair verilen 15.7.1975 gün ve 795-486 sayılı kararın incelenmesi borçlu vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 12. Hukuk Dairesi'nin 26.2.1976 gün ve 9048/2006 sayılı ilamiyle (.. İcra takibinden sonra istenilen % 11,5 faizin niteliği hesap kesilmiş olduğundan temerrüt faizidir. Bu faiz bankacılık muamelesinden değil BK.nun hükümlerinden doğmaktadır. O halde Gider Vergisi Kanununun 28. maddesi gereğince henüz banka bu faizi ne nakden almış durumda ne de hesaben tahsiletmiş durumda değildir. Bu faizle borçlunun sorumlu tutulup tutulamıyacağı, bir davada hakim hükmü ile, icra takibinde icra memurunun kararı ile itiraz halinde icra tetkik merciinin kararı ile saptanacaktır. Ve bu halde bu faizin oranı süresi ve miktarı sonradan belirleneceğinden bankanın bu parayı hesaben dahi kayıtlarına geçirmesine kanuni olanak yoktur. İlerde hesaba geçirilecek miktarda belli olamıyacağından bidayette gider vergisinin istenmesi yasanın açık hükmüne aykırı düşer. Bu itibarla icra takibinden sonraki tahakkuk edecek temerrüt faizinin gider vergisine ilişkin itirazın kabulü gerekirken tüm itirazın reddine karar verilmesi isabetsizdir.) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Borçlu vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki kağıtlara dayandığı gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeblerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA 9.2.1979 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.