 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/323
K: 1979/59
T: 26.01.1979
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı bozma üzerine direnme yoluyla (Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce verilen 26.2.1975 gün ve 8-47 sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'ndan çıkan 22.12.1976 gün ve 757-3049 sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, Hukuk Genel Kurulu'nca, dilekçe düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davacı Krolin Madencilik Limited Şirketi, davalı Türkiye Kömür İşletmeleri'nin davadışı Türkişe Şeker Fabrikaları A.Ş. ile yaptığı kömür satış akti dolayısıyla Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. ne kömür teslim ettiğini iddia ile fiattan kalan alacak, kalori fazlası nedeniyle prim alacağı ve faiz tutarını davalı Türkiye Kömür İşletmelerinden alınmasını istemiştir. Dava dışı Türkiye Şeker Fabrikları A.Ş. ile davalı Türkiye Kömür İşletmeleri arasındaki anlaşma uyarınca Şeker Fabrikaları A.Ş. muhatap olarak Türkiye Kömür İşletmeleri'ni kabul etmetedir. O halde kömür teslim dolayısıyla Şeker Fabrikalarının muhatabı elbette Türkiye Kömür İşletmeleri olacaktır. Ancak durum davacı Krolin Madencilik Şirketi için aynı biçimde mütalaa olunamaz. Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. ile Türkiye Kömür İşletmeleri arasındaki kömür teslimine ilişkin koşullar Şeker Fabrikaları A.Ş.nin 7.6.1966 günlü yazısıyla belirlenmiştir. Bu koşullar 9.6.1966 günlü yazı ile tabakatınızın teyiti ve sipariş mektubundaki esaslar dahilinde acele sevkiyata başlanılarak tenicenin bildirilmesi" istenilmiştir. Davacı Krolin Şirketi 9.6.1966 günlü yazıya telgrafla olumlu cevap vermiş ve teslimata da başlanılmıştır. Görülüyor ki davacı şirket. Şeker Fabrikaları ile Türkiye Kömür İşletmeleri arasındaki koşulları bilmektedir. Objektif iyiniyet kuralları uyarınca ve tedbirli bir tacir gibi hareket etmek zorunda olan davacı şirketin bugünkü davasına esas teşkil eden olaylar hakkında zamanında Türkiye Kömür İşletmeleri'nden açıklama istemesi, tahlil raporlarının mahiyetini sorması, istemesi gerekirdi; kaldı ki davacı şirket zaman zaman Şeker Fabrikalarının şikayetleri konusunda da uyarılmıştır. Az önce açıklandığı üzere davacı şirket objektif iyi niyet kuralları ile bağdaşır bir biçimde hareket etmemiş, kendisinden beklenen tedbirli tacir gibi davranışı da göstermemiştir. Bunun sonucu olarak analiz raporlarının davacı şirkete Türkiye Kömür İşletmeleri tarafından gönderilmediği benimsense dahi bu durum sonuca etkili görülmemiştir. Bu nedenlerle davanın reddine ilişkin kararın onanması gerekirken bozulduğu anlaşıldığından karar düzeltme isteği kabul olunarak Hukuk Genel Kurulu'nun bozma kararı kaldırılarak direnme kararının onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle karar düzeltme isteğinin kabulü ile düzeltilmesi istenilen Hukuk Genel Kurulu'nun bozma kararı kaldırılarak direnme kararının ONANMASINA 26.1.1979 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.