 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/144
K: 1978/643
T: 09.06.1978
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Rize Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 5.10.1976 gün ve 3023/147 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 22.11.1976 gün ve 19055/21110 sayılı ilamiyle "Davacının yaptığı iş ve çalıştığı yer itibariyle sigara paydosu verilmeden sigara içmesinin tehlikeli olup olmadığı, davacının imalat ve istihsalde çalışıp çalışmadığı araştırılmaksızın eksik inceleme ile davanın kabulünün isabetsiz olduğu" gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davalı Çay Kurumu Genel Müdürlüğü Vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava toplu iş sözleşmeleri işçiye tanınan sigara paydosunun verilmediği iddiasına dayandırılan fazla çalışma ücretinin işverene ödetilmesi istemiyle evvelce açılıp karara bağlanan davada saklı tutulan ve ilk dava tarihinden geriye doğru beş yıllık süreyi içeren alacak davasıdır.
Uyuşmazlığın bu niteliği itibariyle istemi kapsayan süreye ilişkin toplu iş sözleşmelerinin gözönünde bulundurulması ve ona göre bir sonuca varılması zorunludur.
İstemin başlangıcını teşkil eden 5.3.1968 gününden 5.3.1972 ye kadar geçen çalışma dönemine uygulanması gereken toplu iş sözleşmeleri, başkaca koşul aramaksızın işi aksatmamak kaydiyle beher gün için onbeşerden otuz dakika sigara paydosunu öngörmüş 5.3.1972 gününden itibaren yürürlüğe giren sözleşmelerde ise" istihsal ve imalat işleri dışnda ve sigara içme yasağı olmayan yerlerde çalışan işçilerin sigara paydosunu bulundukları yerlerde kullanacakları sigara paydosunun münhasıran imalatta ve istihsalde çalışanların bu ihtiyaçlarını gidermek için verileceği hükme bağlanmıştır.
Bu duruma, göre davacının 5.3.1972 den önceye ilişkin devre için sigara paydosundan yararlanıp yararlanamıyacağı, yönünden başkaca araştırma yapılmasına gerek bulunmamakta ise de bu devreden sonrasını ilgilendiren istem yönünden sözleşme koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediğinin özel daire bozma kararında öngörüldüğü biçimde araştırılması gerekir.
Direnme kararı bu nedenle usul ve yasaya aykırı olduğundan bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalının temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 9.6.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.