 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/1308
K: 1979/1358
T: 14.11.1979
DAVA : Taraflar arasındaki korkordatonun feshi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 5.5.1976 gün ve 75-280 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 9.12.1976 gün ve 9993-12467 sayılı ilamı ile, "..Konkordato isteği ilan edilmiş ve itiraz vaki olmadığından mahkemece tastik edilmiştir.
Fesih isteği, tastikten önceki olaylara dayanmaktadır. Fesih isteği ancak, tastikten sonraki sebep ve hadiselere dayanılarak istenebilir. İcra ve İflas Kanunununun 299. maddesine göre itiraz etmemiş alacaklıların tastik kararını temyiz hakları olmadığına göre tastikten evvelki sebeplerden fesih istemeye hakları olmadığının kabulü gerekir. Aksi halde fesih davası yolu ile tastik kararına itiraz etmiyen kişilere fesih davasını açmak hakkı tanınmış olur.." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Temyiz eden: Davalılar ve İflas masası memuru vekili.
KARAR : İcra ve İflas Kanununun 308. maddesine göre, her alacaklı "suiniyetle muallel" bulunan bir konkordatonun feshini isteyebilir.
Konkordato dürüst borçlular yararına kabul edilmiş bir müessesedir. Bu nedenle onun kabulüne etkili olabilecek her kötüniyetli eyleme dayanılabilir. Kötüniyetli eylem olarak borçlunun gelirini ve mal varlığını yanlış göstermesi veya gizlemesi, gerçeğe aykırı borçların ihdası ve beyan edilmesi, bazı alacaklılara özel yararlar sağlanılması hatta vaad olunması gibi eylemler sayılabilir.
İşte sözü edilen maddeye dayanan her alacaklı konkordatonun tastikinden sonra da borçlunun kötüniyetlerini belirterek konkordatonun feshini mahkemeden isteyebilir. Ancak ileri sürülen kötü niyetli eylemlerin konkordatonun tasdiki sırasında ileri sürülmemiş ve mahkemece incelenerek reddedilmemiş olması gerekir.
Feshi dava edilen konkondato iflastan sonra istenilmiş ve mahkemeye defter ve belgeler iflas masasından intikal etmiştir. Davacının ileri sürdüğü eylemlerin de konkondatonun tasdiki sırasında incelendiği ve tasdike engel olmadıklarının saptandığı kararın incelenmesinden anlaşılmıştır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı Bozulmasına 14.11.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.