 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/1274
K: 1979/138
T: 14.02.1979
DAVA : Taraflar arasındaki tahliye davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (Bakırköy 1. Sulh Hukuk Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 13.4.1977 gün ve 1946-335 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 26.5.1977 gün ve 3430-4006 sayılı ilamıyla (... Kiralanan yer plaj olup niteliği ve özelliği itirabiyle musakkaf olduğu) kabul edilmiştir. Bu hali ile 6570 sayılı Yasaya tabidir.
Davacı belediye bu yeri kendisinin işleteceğini halka daha yararlı hale getireceğini ve bu şeklide belediye hizmetlerini ifa edeceğini söylemektedir. Bu hususta, tanık ifadesinde mevcut olduğuna göre davanın kabulü icap ederdi...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; makemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili.
Temyiz dilekçesinin süresinde verilip kaydedildiği incelenerek anlaşıldı. Hukuk Genel Kurulu'nca dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava konusu plajı işletmek 1580 sayılı Belediye Kanununun 15. maddesi hükmün belediyenin görevleri arasında sayılmış olup, bu hizmetin doğrudan doğruya belediye tarafından yerine getirilmesi durumu ihtiyacın gerçekleştiğini gösterir; diğer taraftan hali hazır durumu ile plaj olarak kullanılabilecek yer varken, civarda plaj yapmaya elverişli alan bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine idareye yeni mali külfetler yükleme sonucunu doğuracaktır. O halde belediyece açılan tahliye davası kabul olunmalıdır. Bu nedenlerle mahkemece Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacıyararına takdir olunan 1400 lira avukatlık parasının davalılardan alınıp, davacıya verilmesine, ilk iki görüşmede yeterli çoğunluk sağlanamadığından, 14.2.1979 gününde yapılan üçüncü görüşmede salt çoğunlukla karar verildi.