 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/1107
K: 1978/257
T: 22.03.1978
DAVA : Taraflar arasındaki tahliye davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İskenderun Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 30.6.1977 gün ve 80-500 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 6. Hukuk dairesinin 6.10.1977 gün ve 6544/6282 sayılı ilamı ile, "İşyeri ihtiyacı sebebiyle tahliyenin istenebilmesi için davacının tahliye tehdidi altında bulunması veya kiralananın göreceği iş bakımından, daha uygun bulunmasına bağlıdır. Bu itibarla davacı işyerine ihtiyacı sebebiyle kirada oturduğu sebebine dayanamaz. Duruşma sırasında tahliye tehdidi altında bulunduğu ileri sürülmüş ise de bu husus isbat edilmiş değildir. Mal sahibi tarafından davacıya gönderilen 14.7.1976 tarihli ihtarnamede sadece kira parasının arttırılması istenmiştir. Bu durumda red kararı verilmesi gerekirdi." Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yagrılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davacılar vekili.
KARAR : Davacını eczacı olduğu ve kiracı olarak eczane işlettiği, kendi kiralayanı tarafından kira parasının arttırılması, aksi halde tesbit davası açılacağı hususunda gönderilen ihtarnameden sonra davalıların kirası altında bulunan dükkanları satın alarak, işyeri ihtiyacını ileri sürerek tahliye isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar davacı tahliye tehdidi altında bulunduğuna dair iddiasını kanıtlıyamamış ise de işyeri ihtiyacına dayandığına göre tahliyesini istediği yerin halen işgal ettiği yerden eczane için daha elverişli olup olmadığı araştırılmak, daha elverişli olduğu takdirde davanın kabulü, aksi halde reddi yönüne gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi isabetsiz olduğundan direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA 22.3.1978 gününde oyçokluğuyla karar verildi.