 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1977/1052
K: 1979/835
T: 13.06.1979
DAVA : Taraflar arasındaki tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (Karabük Asliye 2. Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabülüne dair verilen 13.11.1975 gün ve 363/437 sayılı karanın incelenmesi davalılar tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 8. Hukuk dairesi'nin 8.9.1976 gün ve 1197/6401 sayılı ilamiyle, (..Mahkemece yapılan ilk keşifte toplanan deliller davacı bayii'nin orman tahdidinin yapıldığı 1946 yılındaki önceki zilyetliğinin kazanma zaman aşımını doldurduğu şeklinde değildir.
2. keşifte dinlenen tanıklar, bu hususta beyanda bulunmuşlardır. Davacnın niteliğine göre, re'sen keşif kararı verilmesi ve yeni deliller toplanması mümkün değildir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : İlke olarak bir yerin orman tahdidi içerisine alınması halinde, tahdit içerisinde kalan sürede zilyetlikle kazanma mümkün değildir. Ancak, tahdit dışına çıkarılma gününden itibaren zilyetlikle kazanılabilir nitelik alır. Diğer taraftan, orman tahdidi dışına çıkarılma nedeni de zilyetlikle kazanılabilip, kazanılamama konusunda etkili olabilir. Eğer bir yer yasa gereği orman tahdidi dışına çıkarılmışsa orada tahditten önceke sürede gene zilyetlik işlemez; zuhulen orman tahdidine alınıp da çıkarılmışsa zilyetlikle kazanma mümkündür. Mahkemece bu yönlerden gereken araştırma ve inceleme yapılarak sonucu uyarınca karar verilmek icap ederken eksik ve yetersiz incelemeye dayanan önceki kararda direnilmesi isabetsizdir. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarda ve özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.6.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.