DAVA : Görevi kötüye kullanmaktan sanık (M), (İ), (M.Ç.)nin yapılan yargılamaları sonunda; hükümlülüklerine ilişkin (Yunas Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 5.12.1975 günlü hüküm, sanıkların temyizleri üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nce incelenerek, 18.2.1976 gün ve 1161/1142 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 10.12.1976 gün ve 55/93 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş, koşulları da yerine getirilmiş, olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 2.2.1977 gün ve 4/840 sayılı tebliğnamesi ile 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Kanun ve nizamın tayin ettiği ahvalden başka surette keyfi bir muamele yapmaktan sanık Belediye Başkanı (M) ve encümen üyeleri (İ) ile (M.Ç.)nin TCK.nun 228/1, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince mahkumiyetlerine ilişkin hükmü, özel daire; sanıkların 657 sayılı Devlet Memurları hakkındaki Kanuna aykırı bir usulle belediye teşkilatı bünyesine memur almaktan ibaret bulunan eylemlerinin, TCK.nun 240. maddesinde yazılı suçu oluşturduğunu ileri sürerek bozmuştur.

Mahkeme ise, belediye başkanı ve encümen üyeleri olan sanıkların, 657 sayılı Devlet Memurları Hakkındaki Yasanın 50. maddesinde yer alan sınav açmak zorunluğuna aykırı olarak belediye teşkilatı bünyesine memur tayin etmek ve bu memuriyetlere talip olup sınav açılmasını da isteyen 9 kişinin verdikleri dilekçeleri işleme tabi tutmamak suretiyle, bu dilekçeleri verenlere karşı keyfi muamelede bulunmak şeklinde tecelli eden eylemlerinin, TCK.nun 228/1. maddesinde yazılı suçu oluşturduğunu ileri sürerek eski hükümde direnmiştir.

Sanıkların 657 sayılı Devlet Memurları Hakkındaki Kanuna aykırı bir usulle belediye teşkilatı bünyesine memur almaktan ibaret bulunan eylemleri, TCK.nun 240. maddesinde yazılı görevi kötüye kullanmak suçunu oluşturduğundan ve direnme hükmünde sözü edilen 228. maddenin 1. fıkrasının olaya tatbik kabiliyeti bulunmadığından, sanıklar ve vekillerinin temyiz itirazlarının bu nedenle kabulüyle direnme hükmünün açıklanan sebepten bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki istem gibi direnme hükmünün BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 28.2.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972