 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1977/412
K: 1977/415
T: 28.11.1977
DAVA : Şahısların ve eşyanın emniyetine tehlike verecek şekilde vasıta kulanmaktan sanık K'nin hükümlülüğüne dair Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 18.5.1977 gün ve 767/628 sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 9.8.1977 güne ve 5872/5865 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapayan 28.9.1977 gün ve 1100/1128 sayılı son hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, C.Başsavcılığının fiilen uyma nedeniyle hükmün bozulmasını bildiren 26.10.1977 gün ve 2/7845 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Dava konusu eylem iddianamede TCK.nun 565/1-2. maddesine uyan bir suç olarak nitelenmiş ve özel dairece bozulan hükümde bu madde uyarınca sanığa ceza verilmiştir. Anılan maddede yazılı hürriyeti bağlayıcı cezanın yukarı haddinin 20 güne kadar hafif hapis ve 20 liraya kadar hafif para cezasından ibaret bulunması itibarıyla müsnet suça ait dava TCK.nun 102/6. maddesinde yer alan 6 aylık asli zamanaşımına tabidir.
18.5.1977 de işlenen eyleminden ötürü sanık hakkında TCK.nun 105. maddesinin tayin ettiği süre içinde verilmiş bulunan 18.5.1977 günlü ilk mahkumiyet hükmü üzerine asli zamanaşımı yeniden işlemeye başlamış ve Yargıtay Ceza Genel kurulundaki inceleme sırasında zamanaşımı gerçekleşmiş bulunmasına göre 29.3.1939 gün ve 22/31 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı muvacehesinde hükmün bu yönden bozulması ve zamanaşımı nedeniyle kamu davasının ortadan kaldırılması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme hükmünün BOZULMASINA ve bozma sebebine göre kamu davasının ortadan kaldırılmasına gereği için dosyanın C.Başsavcılığına verilmesine 28.11.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.