 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1977/40
K: 1977/72
T: 21.02.1977
DAVA : Öldürmeye teşebbüsten sanık (M)nin yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin Bilecik Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 15.9.1976 günlü hüküm C.Savcısının temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek 27.10.1976 gün ve 3259/3433 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 22.12.1976 gün ve 93/97 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C.Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığı'nın hükmün onanması istemini bildiren 31.1.1977 gün ve 1/199 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza genel kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Adam öldürmekten sanık M'nin TCK.nun 456/4, 457/1, 51/1, 55/3 ve 647 sayılı kanunun 4/1. maddesince 800 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine ilişkin hükmü özel daire eski nişanlısı yanında kendisine hakaret eden ve dövmek için sopayla kendisini kovalayan eski nişanlısının babasının girdiğini gördüğü kahveye az sonra tabancasıyla gelerek mağdurun göğüs nahiyesini hedef alarak bir el ateş ettikten sonra müteakip atışlara da teşebbüs ettiği, fakat teknik bir arıza nedeniyle 2. merminin patlamadığı 3. kurşunun da namluya dik olarak sıkıştığı, tabancaya ait muayene rapor ve hükme dayanak alınan delillerden anlaşılmasına göre sanığın mağdurun göğüs bölgesini hedef alarak etkili mesafeden müteaddit el atışa teşebbüs ettiği, ancak elinde olmayan nedenlerle 2 ve 3. merminin ateş alarak hedefe isabet etmediği gözönünde tutularak sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğinin kabulü gerekirken oluşa ve delillere aykırı düşen bir gerekçe ile yazılı madde ile uygulama yapılması isabetsizliğindan bozmuş mahkeme ise bazı gerekçelerle eski hükmünde direnmiştir.
Dosyaya toplanan delillere ve bilhassa tabanca ve mermilere ilişkin bilirkişi açıklamasına göre, olay akşamı eski nişanlısı (A) ile babası mağdur İ'ye rastlayan sanık nişanın bozulması nedeniyle tartışmış, mağdurun hakaret ve saldırısını yanlarında bulunan tanık (A) önleyerek mağduru kahveye götürmüştür, hakaret ve saldırının etkisi altında kalan sanık M elinde tabancası olduğu halde bu kahveye girmiş ve hiç bir şey söylemeden 2, 3 metre uzaklıktan mağdurun göğüs bölgesini hedef alarak bir el ateş etmiş mağdurun hafif bir dönüş yaparak eğilmesi sonucu çıkan kurşunun göğsün sol arka dışından girerek arkadan çıktığı 1. atıştan sonra müteakip atışlarına devam ettiği ancak 2. merminin teknik bir arıza nedeniyle 3. mermide namluya dik olarak sıkıştığından patlamadığı anlaşılmıştır.
Bu oluşa göre sanığın eyleminin öldürmeye tam teşebbüs olarak kabulü gerekirken oluşa ve delillere aykırı düşen bir gerekçe ile silahla yaralamadan hüküm kurulması suretiyle suç niteliğinin yanlış tayini usule ve yasaya aykırı bulunmaktadır.
Bu itibarla o yer C.Savcısının temyiz itirazlarını kabulüne ve direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme hükmünün onanma isteyen tebliğnamedeki düşüncenin reddiyle BOZULMASINA 21.2.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.