 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1977/378
K: 1977/382
T: 24.10.1977
DAVA : Birbirlerine müessir fiil ika etmekten (sanık-müşteki) Hacı (M) ve (A)'nın TCK.'nun 456/4, 89, 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri uyarına iki yüzer lira ağır para cezaları ile mahkumiyetlerine bu cezaların tesciline ve Hacı (M)'ye müessir fiilde bulunmaktan sanık (M)'nin de beraatine ilişkin hükmü özel daire; (müşteki ve sanık Hacı (M) vekili tarafından mahkemeye verilen ve tanık dinlenmesi isteğini içeren 30.12.1976 günlü dilekçenin davaya müdahale isteği mahiyetinde olup olmadığı nazara alınarak bu hususta bir karar verilmemesi....)'ni yasaya aykırı bularak ve sair yönleri incelenmeksizin" bozmuş, mahkeme ise; müşteki - sanık Hacı (M) vekili tarafından verilen 30.12.1976 tarihli dilekçenin CMUK.'nun öngördüğü manada davaya katılma niteliğinde olmayıp ancak savunma tanığı gösteren listeden ibaret bulunduğu ..... gerekçesiyle eski hükümde direnmiştir.
Dosyaya göre; hem (şikayetçi ve hem de sanık) durumunda bulunan Hacı (M) vekilinin 30.11.1976 günlü oturumda, müvekkilinin bu olayda kolunun kırıldığına dair mahiyeti itibarıyla müşteki vekili sıfatıyla tanıkları bulunduğunu ileri sürdüğü ve bu iddiasına paralel olarak da 30.12.1976 günlü dilekçeyi vererek tanıklarını göstermiş olduğu anlaşılmaktadır.
Müşteki vekili tarafından nedenleri duruşmada açıklanarak mahkemeye verilen soruşturmanın genişletilmesi isteğini ihtiva eden 30.12.1976 günlü dilekçenin davaya müdahale talebi mahiyetinde olduğu gözetilerek bu hususta bir karar verilmesi gerekir. Yargıtay'ın kararlılık gösteren uygulaması ve özellikle Ceza Genel Kurulu'nun 06.04.1964 gün ve 1/190-164 sayılı İçtihadı da bu görüşü içerdiğinden mahkemenin özel dairenin bozma kararına uyması ve bozma doğrultusunda bir karar vermesi gerekirken yazılı şekilde eski hükümde direnmesi usule ve yasaya aykırı görülmüştür.
Bu itibarla müşteki - sanık Hacı (M) vekili ve C. Savcısı'nın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
Çoğunluğa karşı olan görüş ise; dosyaya ve gösterilen gerekçelere göre direnme hükmünün onanmasına karar verilmesi gerektiği yolundadır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki isteğe aykırı olarak direnme hükmünün (BOZULMASINA) depo parasının geri verilmesine 24.10.1977 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.