 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1977/377
K: 1977/396
T: 31.10.1977
DAVA : Yaralamaktan sanık (N)nin hükümlülüğüne ilişkin (Nevşehir Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 22.12.1976 ünlü hüküm sanığın temyizi üzerine 2. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 29.6.1977 gün ve 339/468 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı tarafından istenilmesi üzerine dosya, C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 5.10.1977 gün ve 2/6724 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : (S)yi yaralamaktan sanık (N)nin mahkumiyetine ilişkin hüküm, özel dairenin (evvelki hüküm aleyhine sanığın ileri sürdüğü temyiz itirazları kısmen haklı görülerek hüküm bozulmuş olmasına rağmen, dosyanın temyize gidiş-dönüş masrafının tamamının sanığa yükletilmesi suretiyle, CMUK.nun 415/2. maddesine muhalefet edilmesi bozmayı gerektirmiştir...) biçimindeki gerekçesiyle bozulmuş, mahkeme ise bazı düşünceler ileri sürerek eski hükümde direnmiştir.
Sanık hakkında verilen ilk mahkumiyet hükmünün, sanığın temyizi üzerine özel darece incelenerek; 1 - sanık vekilinin 647 sayılı Kanunun uygulanması istemi hakkında olumlu - olumsuz bir karar verilmemesi, 2 - Reddedilen tazminat nedeniyle vekili bulunan sanık yararına nisbi vekalet ücretine hükmedilmemesi, yönlerinde bozulduğu görülmüştür.
CMUK.nun 415. maddesinin 2. fıkrası (kanun yoluna müracaat edenin talebi kısmen kabul olunmuş ise, mahkeme münasip gördüğü vechile masrafları taksim eder..) hükmüne amirdir. Olayımızda da sanığın kanun yoluna müracaatı, Yargıtay 2. Ceza Dairesi'nce kısmen haklı görülerek, hakkındaki hüküm lehine bozulmuş bulunmasına göre, mahkemenin özel daire bozma ilamına uyarak münasip gördüğü veçhile bozmada sözü edilen masrafı taksim etmesi gerekirken, yasanın bu amir hükmüne ters düşen baz düşünceler ileri sürerek eski hükümde direnmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Bu nedenle C. Savcısınn temyiz itirazlaının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki istem gibi direnme hümünün BOZULMASINA, 31.10.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.