 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1977/359
K: 1977/409
T: 28.11.1977
DAVA : Çehrede sabit eser bırakacak şekilde yaralamaktan sanık H'nin hükümlülüğüne dair Devrek Asliye Ceza Mahkemes'inden verilen 22.12.1976 gün ve 126/246 sayılı hükmü sanığın temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 15.4.1977 gün ve 1908/2540 sayılı ilamı ile bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 6.7.1977 gün ve 122/136 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş ve koşulu yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 29.9.1977 gün ve 4/5368 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Yargılama giderleri hakkında bir karar verilmemesine dair isabetsizlik aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
15 yaşını bitiren mağdure N'ye zorla ırza tasaddiyi mutazammın fiil ve hareketlerde bulunduğu sırada kulak memesini ısırarak koparmak suretiyle çehrede sabit eser bırakacak şekilde yaralamaktan sanık H'nin TCK.nun 456/2. maddesi gereğince iki sene hapis mahkumiyetine ilişkin hükmü özel daire kulak ısırılması cebir ve şiddetle ırza tasaddiye yönelik eylemlere dahil olup,bu fillden dolayı sanığın TCK.nun 416/2 maddesiyle cezalandırılmasına ilişkin bulunan 24.3.1976 günlü hüküm 5. Ceza Dairesi'nce onanması suretiyle Kaziyyeimuhkeme halini aldığı ve sanığın ayrıca müessir fiil kasdı bulunmadığı düşünülmeden kesinleşen hükümdeki zorla ırza tasaddiye ait suçun unsuru bulunan öperek kulak ısırılmasından dolayı sanığın ayrıca TCK.nun 456/2. maddesiyle mahkumiyeti cihetine gidilmesi isabetsiz olduğu nedeniyle bozmuş mahkeme ise; sanığın kapıldığı cinsel arzu ile mağdureyi öpüp koklamaya başladığı sırada şehvet hissinin verdiği heyecanla hareketi ileri götürerek mağdurenin kulak memesini ısırıp koparması sonucu doku kaybı ile müterafik çehrede sabit eser bırakır nitelikte yaralanmasına sebebiyet verdiği sanığın bu eyleminin mağdurun etkisiz hale gelmesini sağlayacak cebir ve şiddet niteliğindeki eylemlerden sayılamayacağı v.b. gerekçelerle evvelki hükümde direnmiştir.
1 - Dosyaya toplanan delillere ve mağdurenin soruşturma safahatında tesbit edilen ifadelerinde sanığın kendisine aniden saldırarak yere yatırıp zorla muhtelif yerlerini öpmeye çalıştığını ve öperken sol kulak memesini de ısırdığını bildirmiş bulunmasına kulak ısırılması eyleminin sanığın işlemiş kasteylediği tasaddi fiilini temin ve mağdurenin mukavemetini kırmak maksadıyla değil cebir ve şiddetle ırz ve namusa tasaddiye yönelik eylemlere dahil olduğu ve bu fiilinden dolayı sanığın TCK.nun 416/2 maddesiyle cezalandırılmasına ilişkin Zonguldak Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen 24.3.1976 gün ve 236/33 sayılı hükmün yalnız sanığın temyizi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince onanmak suretiyle Kaziyyei muhkeme halini aldığı ve böylece sanığın ayrıca müessir fiil kastı bulunmadığı anlaşılmasına ve bozma ilamında açıklanan gerekçelere göre mahkemece özel daire bozma ilamına uyularak doğrultusunda karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile evvelki kararda direnilmesi usule ve yasaya aykırı görülmüştür.
Bu itibarla sanık vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
2 - Çoğunluğa karşı olan görüş;
a) Üyelerden N ve D cebren ırza tasaddi sırasında mağdureyi öperken sol kulak memesini ısırarak koparmış bulunan sanık hakkında TCK.nun 418/2 maddesininde uygulanması gerektiğinin tenkit mütalaası olarak belirtilmesi yolunda
b) Üye : S ise; dosyaya toplanan delillere ve gösterilen gerekçelere göre direnme hükmünü onanmasına karar verilmesi gerektiği yönünde oy kullanmışlardır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki isteğe uygun olarak direnme hükmünün BOZULMASINA depo parasının geri verilmesine 28.11.1977 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.