 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1977/351
K: 1977/364
T: 17.10.1977
DAVA : Köye ait mer'aya elatmaktan sanık (N)nin TCK.nun 513, 522 ve 647 sayılı yasanın 4. maddeleri uyarınca sonuç olarak 2025 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine ilişkin hükmü özel daire dosya ve duruşma tutanağı kapsamına, toplanıp karar yerinde tartışılan elverişli delillere ve hakimin takdirine göre sanık vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında Malatya Valiliği'nce verilen 28.5.1969 tarihli men kararı 13.10.1969 tarihinde jandarma tarafından usulen infaz edilmiş ve sanık aynı yere 28.6.1975 günü tekrar tecavüz etmiş bulunmasına göre eylemin 5917 sayılı kanunun 7. maddesine uygun olduğu gözetilmeden yazılı şekilde TCK.nun513/2. maddesi ile hüküm kurulması isabetsizliğinden bozmuş, mahkeme ise vilayetin men kararı 13.10.1969 da yerine getirilerek taşınmaz köy muhtarına teslim edilmiş olmasına göre ilk tecavüz 1803 sayılı Af Kanunu kapsamına gireceğinden aftan sonra 28.6.1975 günü vaki tecavüzün 5917 sayılı yasaya değil TCK.nun 513. maddesine muhalefet teşkil edeceğinden bahisle evvelki hükümde direnmiştir.
Oluş ve kabule göre sanığın köy mer'asına 15.11.1968 tarihli tecavüzü Malatya Valiliğinin 28.5.1969 tarih ve 49 sayılı kararı ile önlenerek taşınmaz 13.10.1969 tarihinde köy muhtarına teslim edilmek suretiyle önlenmiştir. Bu aşamaya kadar yapılan işlemler idari bir tasarruf niteliğinde olup Af Yasası ile ortadan kalkması söz konusu değildir. İdari karar ve yapılan idari işlemler sağlıklı olarak varlığını sürdürmektedir. Sanığın suçu oluşturan 2. tecavüzü ise aftan sonra 28.6.1975 tarihinde yapılmıştır ve affın dışındadır.
Bu itibarla daire bozması yasaya uygun olduğundan sanık vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
Çoğunluk kararına katılmayan üye (İ.Ö.) direnme kararının yasaya uygun bulunduğunu açıklayarak onanması yolunda oy kullanmıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme hükmünün, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 17.10.1977 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.