DAVA : Görevli memura hakaretten sanık (M) hakkında yapılan yargılama sonunda, TCK'nun 266. maddesinin 3. bend 2 ve 3. fıkraları gereğince verilen beş ay hapis ve 500 lira ağır para cezasının aynı kanunun 272. maddesi ile tamamen iskatına ilişkin olarak verilen hükmü Özel Daire; sair itirazların reddine ancak; mahkemece TCK.'nun 272. maddesinin uygulanmasına esas alınan ayrıcalıkların neden ibaret olduğu ve arsa ayrıcalığın amir yardımcısı durumunda bulunan müdahil tarafından yapılıp yapılmadığı ve keza ayrıcalığın keyfi ve gayri kanuni mahiyette olup olmadığı araştırılmadan ve hüküm yerinde belirtilmeden yazılı şekilde karar verilmesini yasaya aykırı bularak bozmuş, mahkeme ise ileri sürdüğü bazı gerekçelerle evvelki kararında direnmiştir.

Dosyaya ve toplanan delillere nazaran; inşaat mühendisi olan sanığın belediye fen amir yardımcısı olan müdahile, vazife gördüğü sırada başvurarak bir kaç gün evvel incelenmek üzere verdiği projesinin akibetini sorduğu, müdahil tarafından kendisine projede bazı noksanlıkların tesbit ile bunların bir listesinin yapıldığı söylenince, sanığın eksikliklerin bazılarını haksız görerek başlattığı tartışmada, "projeyi buradan geçireceksiniz, ayrıcalık yapıyorsunuz (N) ismideki mühendisle işbirliği içindesiniz ve ondan rüşvet alıyorsunuz..." demek suretiyle ve masasına da vurarak hakaret ettiği iddia ve mahkemece de bu yolda kabul edildiği anlaşılmıştır.

Bu durumda başkasına belediyenin ilgili dairesince yapıldığı iddia olunan ayrıcalıklar, sanığın kısmen eksik olduğunu kabul ettiği projesinin tasdik edilmesi için kendisine bir hak vermiyeceğinden bu sebeple de mağdura hakaret etmesi için haklı bir neden teşkil etmiyeceğinden; ayrıcalıklar sabit addedilse bile, sanığa yapılan işlem nizama uygun bulunduğu sürece bunlar onun için üzerine atılan suçtan ötürü verilen cezadan TCK.'nun 272. maddesi ile indirme yapılmasına gerekçe olamaz. Olsa olsa hakkında TCK'nun 59. maddesinin tatbikini düşündürür.

Bu nedenle özel daire bozmasında ileri sürülen hususların araştırılmasına gerek olmaksızın bir kuruluş tarafından düzenlenen ve sanığı ilgilendirmeyen bir belgeye dayanılarak mahkemece TCK'nun 272. maddesinin uygulanması usule ve yasaya aykırı görüldüğü gibi,

23.12.1976 tarih ve 7/6 sayılı Tevhidi İçtihat Büyük Genel Kurulu kararı karşısında ücreti vekaletin müdahale tarihindeki tarifeye göre verilmesi gerekirken hüküm tarihindeki tarife mucibi takdir edilmek suretiyle sanık hakkında fazla ücreti vekalete hükmedilmesi de yasaya aykırılık teşkil etmektedir.

Bu itibarla müdahilin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün her iki yönden de bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme hükmünün istem gibi, (1 - Başkaları için yapıldığı ileri sürülen ayrıcalıkların sanık hakkında 272. maddenin tatbikine gerekçe yapılmasının ve 2 - Müdahale tarihindeki tarife yerine hüküm tarihindeki tarifeye göre ücreti vekalet takdir edilmesinin) yasaya aykırı bulunduğu gerekçesiyle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 14.2.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972