 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/9234
K: 1977/16987
T: 06.12.1977
DAVA : Taraflar arasındaki aylık temettü ve manevi zararın ödetilmesi isteğiyle açılan davanın yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi çinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 5521 sayılı İş Mahkemeleri Yasasının 1. maddesinde "İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle.. İşveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarına iş mahkemelerinde bakılacağı öngörülmüştür.
Görüldüğü üzere, yasada "İş Kanununa göre işçi sayılan kimseler.." denmek suretiyle İş Kanununa tabi hizmet akitlerinden doğan davalar kasdedilmiş olup İş Kanununun tatbik edilmediği veya hak iddia edilen süre içinde mer'i İş Yasasına göre işçi sayılmayan kimselerin iş akitlerinden doğan davaların Borçlar Yasasına göre hal yeri iş mahkemeleri değildir.
Davacı 3008 sayılı İş Yasasının yürürlükte bulunduğu 1.8.1952-29.11.1960 seneleri arasında davalı Bankanın Beyoğlu Şubesinde 2. müdür olarak çalışmıştır.
3008 sayılı Yasanın 1. maddesinde ise işçi, bir iş akdi dolayısiyle bedenen veyahut bedenen ve fikren çalışan kimseler olarak tanımlanmıştır.
Davacı hak istenen sürede yürürlükte bulunan İş Yasasına göre işçi sayılmadığı gibi işyeri de bu yasanın kapsamında bulunmamaktadır. O halde davaya bakmak iş mahkemesinin görevi dışında olduğu halde esas hakkında hüküm tesisi yasaya aykırıdır.
Davacı ile davalı arasındaki iş akdinin bozulmasından çok sonra çıkan 931 sayılı Yasada fikir işçilerinin de işçi tanımı içine alınması bu davadaki görev durumunu etkilemez. Çünkü bu yasanın davacının işçi sayılması için uygulama olanağı yoktur.
SONUÇ : Taraflarca temyiz olunan hükmün yukarda yazılı nedenlerle görev yönünden (BOZULMASINA), ve davalı yararına takdir edilen 1400 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde ilgililere iadesine 6.12.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.