 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/890
K: 1977/2754
T: 14.02.1977
DAVA : Kanun yararına bozulması istenen: Cumhuriyet Başsavcılığı
Bozulması istenen karar: Kayseri Asliye 3. Hukuk Hakimliğinden (İş) 26.9.1975 tarih ve E. 1975/52, K. 1975 - 288 sayılı kararı,
İsteğin özeti
Kayseri Asliye 3 Hukuk Hakimliğinden (İş) verilen yukarda tarih ve sayısı yazılı karar usul ve yasaya aykırı görüldügünden HUMK. nun 427. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması isteğine ilişkindir. Cumhuriyet Başsavcılığının isteği üzerine dosyadaki bütün belgeler incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR: Cumhuriyet Başsavcılığı; Karayolları Genel Müdürlüğüne bağlı Kayseri 6. Bölge Müdürlüğünde işçi olarak çalışan davacının seyyar görev tazminatı farkı isteği üzerine, Kayseri 3. Asliye İş Mahkemesince verilen 26.9.1975 tarih E. 1975/52 K. 1975/288 sayılı kararda istenilen farkın tahsiline karar verildiğini oysa, 1974 yılı Bütçe Kanununun 32/F maddesinde, 6245 sayılı Harcırah Kanununun 49 ncu maddesine göre verilecek tazminat hesabında 1327 sayılı Kanuna göre, intibak edilen ve halen bulunulan dereceye tekabül eden 7244 sayılı Kanunun 1 nci maddesindeki aylık ve tutarlarının esas alınacağı belirtilmek suretiyle 6245 sayılı Kanun'un 49 ncu maddesinin sınırlandırıldığını, aksine verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek kanun yararına bozma isteğinde bulunmuştur.
Gerçekten; Yol- İş Federasoynu ile Karayolları Genel Müdürlüğü arasında bağıtlanan 6. dönem İşkolu Toplu İş Sözleşmesinin 66 ncı maddesinin II numaralı bendinde, "Belediye Sınırları dışında belli bir görev sınırı içinde seyyar olarak hizmet gören işçilere 6245 sayılı Kanunun 49. maddesi esasları uyarınca tazminat ödenir" hükmü vardır. 27.4.1967 tarihli yazıya göre, Bayındırlık Bakanlığı ile Maliye bakanlığı arasında varılan mutabakat uyarınca, tazminatın oranı % 25 dir. Ancak 1974 yılı Bütçe Kanununun 32/F maddesi anılan madde uygulanmasını sınırlandırmıştır. 1974 yılı Bütçe Kanununun 32/F maddesinde 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 49 ncu maddesine göre verilecek tazminat hesabından 1327 sayılı Kanun'a göre intibak edilen veya halen bulunulan dereceye tekabül eden 7244 sayılı Kanun'un 1. maddesindeki aylık tutarlar esas alınır" denilmektedir. Gündeliklerin 30 misline tekabül eden aylık ücret nazarı itibare alınacak ancak, 7244 sayılı Kanunun 1 nci maddesinde tavan olarak kabul edilen 2000 TL.'yi geçemiyecektir.
Toplu iş sözleşmesinde tazminatın ne şekilde ödeneceği tesbit edilmeyerek 6245 sayılı Kanun'un 49 ncu maddesine atıf yapıldığına göre, 1974 yılı Bütçe Kanunu'nun 32/F. maddesindeki sınırlandırma davacı durumunda olan işçiler için de geçerlidir. 2000 TL. sının % 25'i 500 TL. olduğundan davacının alabileceği seyyar görev tazminatı 500 TL. dir. Mahkemenin seyyar görev tazminatı 625 lira kabul edip 125 TL. nin tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ve C. Başsavcılığının kanun yaranına bozma isteği bu bakımdan yerindedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı, C. Başsavcılığının kanun yararına bozma isteğinina kabulü ile, kesin olarak verilen ve niteliği bakımından yürürlükteki kanun hükümlerine aykırı bir sonucu hüküm altına alan Kayseri 3. Asliye İş Mahkemesinin 26.9.1975 tarih E. 1975/52 K. 1975/288 sayılı kararının H.U.M.K. 427 nci maddesi uyarınca hukuki neticelerine etkili olmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, kararın bir örneğinin Adalet Bakanlığına verilmek üzere C. Başsavcılığına gönderilmesine 14.2.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.