 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/6892
K: 1977/14583
T: 12.10.1977
KARAR: 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Hükme dayanak kılınan, davalı işveren ile Teksif Sendikası arasında 4.2.1975 tarihinde imzalanan toplu iş sözleşmesinin 17/b maddesinde, "mücbir sebeple herhangi bir üyenin iş aktinin feshi gerektiğinde, sebep açıklanarak sendikanın muvakatı alınır. Sendikanın yazılı muvafakatı alınmadan iş akti feshedilen sendika üyesine mevzuat ve bu sözleşmeden doğan tazminat haklarından başka 15.000- lira tazminat ayrıca ve peşin olarak ödenir" denilmektedir.
Şu durumda bu hükmün "mücbir sebeple" iş aktinin feshi haline münhasır olduğu anlaşılmaktadır. İş Kanununun 13. maddesi ile haklı nedenle fesih halleri için uygulama olanağı yoktur. Diğer fesih halleri yapılacak uygulamanın aynı maddenin (a) fıkrasında gösterilmiş olması da bunu doğrulmaktadır. Gerçekten (a) fıkrasında sendikanın muvafakıt veya disiplin kurulu kararı dışında üyenina iş aktinin işveren tarafından feshi halinde İş Kanunu'nun 13, 14 ve Sendikalar Kanunu'nun 19. maddesinde gösterilen maddi tazminatların tamamının ödeneceği yazılıdır.
Davada mücbir sebep, diğer deyimile zorunlu sebep sözkonusu olmadığına göre toplu iş sözleşmesinin 17/b maddesinin olayda uygulama olanağı yoktur.
Mahkemenin aksi görüşle toplu iş sözleşmesinin 17/b maddesinde yazılı tazminata karar vermiş olması isabetasizolup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.10.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.
