 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/4221
K: 1977/5678
T: 07.07.1977
DAVA : Davacı, çocuk emzirme izninin kullandırılmamasından doğan tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı hak istenen sürede emzilkli olduğunu, emzirme izni verilmeden çalıştırıldığından bahisle bu süreye ait ücretini istemiştir.
Davalı zamanaşımı definden başka ve sekiz saatten fazla çalışmadı defini öne sürerek davanın reddini istemiştir. Mahkeme dava tarihine göre 5 senelik süreyi gözönüne alarak isteği kısmen karar altına almıştır.
Davacının emzikli olduğu ve toplu sözleşmeye göre günde öğleden evvel bir saat öğleden sonra bir saat olmak üzere günde iki saat emzirme izni verileceği ve emzirme izni verilmeden çalıştırıldığı taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Gerçekten İş Yasasının 61. maddesinde emzirme süresi iş süresinden sayılmış yine bu yasaya göre çıkarılan tüzükte de bu husus ayrıca belirtmiştir. Ancak karara dayanak alınan bilirkişi raporunda, çalıştığı emzirme saatleri için yüzde yüzelli oranında ücret hesap edilmiştir. Davacının emzirme süresi içindeki çalışması da dahil günlük sekiz haftalık kırksekiz saatı geçmediğine göre, emzirme süresi içindeki çalışması fazla çalışma sayılmaz. Onun için bir misli daha ücret hesap edilmesi gerekirken birbuçuk misli ücret hesabına dayanan bilirkişi raporuna göre karar tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, ve temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 7.7.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.