 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/3489
K: 1977/9425
T: 21.06.1977
DAVA : Davacı, fazla çalışma parası ve ücret parası ve ücret alacağı ile bayram ve genel tatil gündelikleri, ihbar ve kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Dava, ihbar ve kıdem tazminatları ile toplu sözleşmenin 17/b maddesinde yazılı maddi tazminat, hafta tatili, ulusal ve genel tatil, fazla mesai ve eksik ödenen ücretlerin tahsiline ilişkindir. Mahkeme; kıdem tazminatı dışındaki isteklerin ödetilmesine karar vermiştir.
1 - Davacı, ikinci defa 21.9.1974 tarihinde işe alındıktan sonra 16.11.1974 tarihinde hastalanıp hastaneye yattığını 3.3.1975 tarihinde raporunun bitmesi üzerine işe başlamak istediğinde işe alınmadığını iddia ederek toplu sözleşmenin 17-37 nci maddelerine göre zamlı ihbar, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta ve bayram, genel tatil ve eksik ödenen iş parası ve tazminatı istemiştir.
Davacının 16.11.1974 tarihinden 3.3.1975 tarihine kadar hasta ve raporlu olduğu davacının kabulü ile sabittir. İş Yasasının 17/1-b maddesine göre; işçinin işyeerindeki çalışma süresine göre 13 üncü maddedeki bildirim önellerini 6 hafta aşması halinde işverenin fesih hakkı doğacağı yazılıdır. Davacının ikinci defa işyerindeki çalışma süresi altı aydan azdır. Böylece (2) haftalık ihbar süresine yukarıda sözü edilen (6) haftanın ilavesi halinde iki aylık süreden daha fazla hasta ve raporlu kaldığı ve böylece işverenin bildirimsiz fesih hakkı doğduğu anlaşılmaktadır.
Her ne kadar toplu sözleşmede sendika üyesinin sözleşmenin devamı süresince iş aktinin feshedilmiyeceği yazılı ise de; işverenin haklı bir nedenle iş aktini bozma hakkının bulunduğu hallerde, sözleşmenin anılan hükmün geçerli olacağı düşünülemez. Diğer taraftan toplu sözleşmenin zamlı ödemeleri öngören 37 nci maddesinde belirtilen neden ve şartlar içerisinde işine son verilmediği de anlaşılmaktadır. O halde; davacı ihbar tazminatı alamıyacağı gibi zamlı hak ve tazminatları da istiyemez.
2 - Hileli alındığı iddia edilip isbat edilmeyen ibranamede fazla mesai, hafta, ulusal ve genel tatil parası ile noksan ödenen iş parasının tamamen alındığından söz edilmiştir. Bu durumda da ibraya binaen anılan isteklerin de reddi gerekir. Mahkemenin bu hukuki esasları gözetmeden hüküm tesis etmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.6.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.