 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/2119
K: 1977/3817
T: 25.02.1977
DAVA : Davacı iş akdinin 1972 yılı Haziran ayında kendi arzusu ile bozulduğuna dair davalı tanıklarının beyanlarına karşı bir o kadar davacı şahitleri de yine ittifakla 1973 yılında sendikaya üye olduğundan iş akdi bozulan İ.Y.'den iki üç gün sonra da yine aynı nedenlerle bozulduğunu, ibranamenin iş akdi devam ederken tarihsiz olarak alındığını bildirmişledir.
KARAR : İ.Y.'nin iş akdinin 1973'de bozulduğu belli olduğu gibi, 1.4.1973, 3.4.1973, 16.4.1973, 18.4.1973 ve sonraki tarihli olup işyerinde bazı kanunsuz davranışlarda bulunulduğuna dair tutulan tutanaklarda diğer işçiler meyanında davacının da imsazı bulunmaktadır. 25.3.1973 tarihli sendika giriş fişinde de davalının işyeri gösterilmiştir.
Diğer taraftan iş akdinin devamı esnasında alınan ibranamenin hukuki geçerliliğinin olmıyacağı ve istenen hakları da kapsamıyacağı, ancak bu işçinin sendikaya girdiğinden dolayı iş akdinin bozulmasının 374 sayılı kanunun 19. maddesindeki sendikal tazminatı değil, İş Yasasının 13. maddesinin sondan bir evvelki fıkrasındaki kötü niyet tazminatını gerektireceğinin kabulü icabedeceği cihetle mahkemenin sadece davalı delillerine itibar ederek isteğin tümünün reddine karar vermesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarki sebeplerle davacı yararına bozulmasına, temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.2.1977 günün oybirliği ile karar verildi.