 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1977/16615
K: 1977/18097
T: 29.12.1977
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, yerinde görülmeyen davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, kıdem tazminatı istemiştir.
Mahkeme, davacının yaşlılık aylığı alma veya toptan ödemeye hak kazanmadan ayrıldığından davayı reddetmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Gerçekten, dosyadaki bilgi ve belgelerden işçinin yaşlılık aylığı veya toptan ödeme almak üzere işyerinden istifa ettiği bunu da işverenin bilgisi altında yaptığı anlaşılmaktadır.
İşçinin, hizmetini doldurduğuna inanarak ve gerekli başvurmaları yaparak ayrıldığı, ancak çok kısa bir süre noksanlık çıkması üzerine yeniden çalışma zorunda kaldığı, bu durumun işverenince olumlu karşılandığı, sonradan bu süreyi tamamlamak için işe alınmasını geciktirilip kabul edilmediği ve böylece işverinin davacıya ödemekle yükümlü olduğu kıdem tazminatını ödememe durumundan yararlandığı açıkça belli olduğuna göre davanın reddinde isabet yoktur.
O halde hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ :Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebepten davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.12.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.