 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1977/986
K: 1977/909
T: 30.03.1977
DAVA : 1475 sayılı kanuna muhalefetten sanık İ nin yapılan yargılaması sonunda; 1475 sayılı İş Kanununun 24/1. maddesi delaletiyle aynı kanunun 98/7. maddesi gereğince 5.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair (Gaziosmanpaşa Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 27.1.1977 gün ve 975/83 esas, 977/16 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1475 sayılı yasanın 108. maddesi; 105. maddeye muhalefet dışında kalan suçlara ilişkin davaların Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülmesine amirdir.
Asliye Ceza Mahkemesine hitaben kaleme alınan iddianamede sanığın 1475 sayılı yasanın 24. maddesi delaletiyle anılan yasanın 98/VII. maddesine tevfikan tecziyesinin istendiği görülmüştür. Mahkemecede suç sabit görülerek sanığın sözü edilen maddeye tevfikan mahkumiyeti cihetine gidilmiştir.
İddianamedeki sevk maddesi sulh ceza mahkemesine hitap ettiğinden, olayda CMUK.nun 262. maddesinin uygulama olanağı yoktur.
Görevle ilgili hususlar amme intizammını ilgilendirdiğinden, re'sen nazara alınması yasal zorunluluktur.
Binnetice sevke, kabul ve uygulamaya, 1475 sayılı yasanın 108. maddesi mahiyet ve sarahatına göre, davanın sulh ceza mahkemesinde görülmesi gerekirken, asliye ceza mahkemesinde duruşmaya devamla nihai hüküm tesisi,
SONUÇ : Usul ve yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden, istem gibi sair cihetler incelenmeksizin hükmün görev yönünden BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 30.3.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.