 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1977/3429
K: 1977/3973
T: 05.12.1977
DAVA : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu (B) nin ölümüne sebebiyet vermekten sanık (D) nin yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne dair (Tarsus Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 22.6.1977 gün ve 1976/399 esas, 1977/122 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanığa velayeten velisi tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Olayda 3/8 nisbetinde kusurlu görülen bu nedenle mahkum olup hükmü temyiz etmemiş bulunan (A), kullandığı oto ile yolda normal olarak park etmiş olan kamyonun yanından geçmekte iken, bu kamyonun önünden sanığın karşı tarafa geçmek için aniden fırladığı, (A)nın da ani fırlayan bu şahsa çarpmamak için direksiyonu sola kırdığı, bu nedenle oradan bisikletle geçmekte olan (B) ismindeki şahsa çarptığı ve ölümüne sebep olduğu dosyadaki delillerden anlaşılmaktadır.
Bilirkişiler geçiş üstünlüğünün vasıtalara ait olduğunu düşünmeyen ve yolu kontrol etmeden ani fırlayan yaya sanık (D) nin olayda birinci derecede 5/8 nisbetinde kusurlu olduğunu açıklamışlardır. Bu husus tartışmasız kabul edilmektedir.
SONUÇ : ölüm, (A)nın kullandığı otomobilin çarpması ile meydana gelmiş isede yaya geçen sanığın eylemi ile fiil arasında doğrudan bağlantı ve illiyet sebebi vardır. Otomobili kullanan (A) nın aniden önüne fırlayan sanığa çarpmamak ve onu ezmemek için direksiyonu sola kırmış ve bisikletli şahsa çarpmıştır. Başka bir deyimle direksiyonun sola kırılması ve bisikletli şahsa otomobilin çarpması sanığın eyleminin bir sonucudur. Bilirkişiler bu yönden sanığı kusurlu görmüşlerdir. Sanığın tedbirsizlik ve dikkatsizliği sabittir. T.C.K.nun 455 maddesine uyan fiillerde kusur nisbetinde ceza verilmesi prensibi kabul edilmiştir. Kusurlu olan kimsenin yaya olması bu kuralı değiştirmemelidir. Otomobili kullanan şahsın eylemine etkili olduğuna göre olayda doğrudan illiyet rabıtasıda vardır. Bu nedenle tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak hükmün ONANMASINA, depo parasının gelir kaydına 5.12.1977 gününde oyçokluğu ile karar verildi.