 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1977/4417
K: 1978/195
T: 11.01.1978
DAVA : Adiyen müessir fiilden sanıklar (H) ve (O)nun yapılan yargılanmaları sonunda: T.C.K.nun 456/4-51/1-55/3. maddeleri uyarınca sanıklardan (H) nin 150 lira (O)nun ise 100 lira ağır para cezalarıyla mahkumiyetlerine, 647 sayılı Kanunun 6. maddesi gereğince cezalarının ertelenmesine, 250 lira manevi tazminatın sanık (H) den alınarak müdahile verilmesine red, edilen tazminat miktarı üzerinden 25 lira nisbi ücreti vekaletin müdahilden alınıp sanık (H) ye verilmesine, 15 lira nisbi harcın sanık (H) den tahsiline dair (Niğde Ağır Ceza Mahkemesi)nce verilen 23.3.1977 gün ve 38 esas 44 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil (M)ye vekaleten (H.Ö.) tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Sanıkların küçük mağduru bahçelerinden salatalık kopardıktan sonra yakalayıp bunları bir mendil içinde mağdurun eline verip zincirle bağladıkları, yanlarında bekçide olduğu halde doğruca köye getirdikleri ve orada ellerinin çözüldüğü ve bu durumu Bekçi (D) de doğruladığı anlaşılmış olmasına göre, T.C.K.nun 179. maddesindeki gayri meşruluk unsuru oluşmamış ve bir başka anlatımla Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 127. maddesinde olduğu gibi, Pozitif hukuka uygunluk durumunda özgürlükten yoksun kılmak kastından da söz edilemiyeceğinden yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tescelli eden kanaat ve takdirine tetkik olunan dosya münderecatına göre davaya katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, depo parasının gelir yazılmasına 11.1.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.