 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1977/7625
K: 1978/1179
T: 03.02.1978
DAVA : Taraflar arasında tapulama tesbitinde doğan dava sonucunda verilen hüküm Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, tetkik hakiminin açıklaması dinlendi, gereği görüşüldü:
KARAR : Tapulama sırasında 225 parsel sayılı 109.000 m2 209 parsel sayılı 7000 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar asliye mahkemesinde dava konusu olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Asliye mahkemesinde görülmekte olan davacı köy işleri Bakanlığı tarafından davalı Süleyman aleyhine açılmış olan tapu kaydının iptali ve tescil davası tapulama mahkemesine devir edilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne, davalı adına tesis edilmiş bulunan Temmuz 1949 gün ve 204-205 sayılı tapu kayıtlarının iptaline, nizalı 225 ve 209 parsel sayılı taşınmazların hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Süleyman vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Açılan dava 4753 sayılı Kanunun 57. maddesine dayanmaktadr. Sözü edilen madde hükmünce: 4753 ve 5618 sayılı Kanunlar gereğince kendisine toprak verilen kişinin toprağı bizzat işletmiyerek terk etmesi ya da ortakçılıkla kullanması ya da özürsüz olarak kira ile işletmesi halinde Bakanlığın taşınmazı geri almak için mahkemeden hüküm isteme yetkisi doğmaktadır. O halde mahkemenin vereceği hüküm yenilik doğurucu (ihdasi) bir nitelik taşır. Çünkü kişi üzerindeki mülkiyet mahkemenin kararı ile hazineye geçecektir. Tapulama Kanununun 47. maddesi hükmünce bu tür yenilik doğurucu nitelikte hüküm almayı gerektiren davalara tapulama mahkemesinde bakılamaz. O halde mahkemece taşınmazın kayıt sahibi adına tesciline ve Bakanlık davası hakkında görevsizlik kararı verilmek gerekir. Mahkemece bu yönün gözetilmemesi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 766 sayılı Tapulama Kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 3.2.1978 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.