 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1977/6457
K: 1977/6799
T: 29.11.1977
DAVA : Dava dilekçeesinde kira parasının 1.5.1976 gününde başlayarak aylık 4000 liraa olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kiranın 2600 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı kiracının ihtarnamenin tebliğinden sonra yazılı olarak yapılan kira sözleşmesinde belli edilen kira parasından daha fazla bir parayı kiralayan posta ile göndermiş olması ve kiralayanında bunu alması tarafların yeni bir kira parası tesbitinde anlaştıkları anlamına gelmez.
Kiracının yazılı kira sözleşmesinde yer alan kira parasını belli bir dönem için yeniden tesbit ettiklerine dair savunması davacı kiralayanın açıkça muvaffakatı olmadıkça tanıklada ispat edilemez.
Davalı tarafından ibraz edilen deliller arasında posta makbuzları fotokopisinden ayrı Mayıs 1974 tarihinde itibaren üç aylık kira bedeli 4800 liranı getirildiğine ileri sürülen yazılı belgenin fotokopisi de bulunmaktadır.
İhtarın tebliğinden sonraki tarihlerde posta havalesiyle yapılan ödemelerle ilgili belgelerin kabul edilmemesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de 8.5.1974 tarihinde başlayan dönemde aylık kira parasının 1600 liraya çıkarıldığının kabulü gerekir. Mahkemece bu belge üzerinde durulup gerekli incelema yapılmamıştır.
Davalı vekili kira parasınını artırılmasında ticaret bakanlığınca yayınlanan toptan eşya fiyat indeksindeki artışlar esas alınmalıdır. Hazırlanması ve amacı bakımından uygun düşmeyen İstanbul Ticaret Odası tarafından düzenelenen toptan eşya fiyat indeksine dayanarak bilirkişilerin düzenledikleri rapora dayanarak hüküm tesis doğru değildir.
Ticaret Bakanlığınca yayınlanan toptan eşya fiyat indeksi uygulanırken kira sözleşmesinin yapıldığı tarihle kira parasının artırılması istenen dönem arasındaki artış veya sonraki dönemlerde tarafların bu artışın başlangıç tarihi ile yeni dönem arasındaki artış dikkate alınmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.11.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.