 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1977/1775
K: 1977/10798
T: 17.10.1977
- KAYIT VE BELGELERİN
- KAPSAMININ BELİRTİLMESİ
ÖZET: Kayıt miktarı fazlası yönünden 5618 sayılı Yasanın 2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı sorulan mülkiye amirinin yetkisi taşınmazın başkası adına tescil edilmesini gerektiren bir yetki değil kayıt sahibi yararına uygulanıp uygulanmayacağına ilişkindir.
(766 s. Tapulama K m. 42)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan davadan dolayı verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, tetkik hakiminin açıklaması dinlendi, gereği görüşüldü
Tapulama sırasında 518 parsel sayılı 7130 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz iskan tapusuna dayanılarak Mehmet, Hüseyin ve Cemile adlarına tesbit edilmiştir. Davacı hazine tapu kaydındaki miktar fazlasının hazineye ait olduğunu ileri sürmüş ve dava açmıştır. Mahkemece, tapu miktar fazlasının köy tüzel kişiliği adına tesciline karar verilmiş, hüküm hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Nizalı taşınmaz miktar üzerinden geçerli olmak kaydıyla hazine tarafından davalı tarafa tahsis ve temlik edilmiş bulunmaktadır. Dağıtım günü ile tapulama tesbit günü arasında 10 yıl geçmemiştir. Bu nedenle kayıt miktar fazlası yönünden 5618 sayılı Kanunun. 2. maddesi hükmünün uygulanıp, uygulanmıyacağının en büyük mülkiye amirinden sorulması, 766 sayılı Tapulama Kanununun 42. maddesi hükmüne uygundur. Ancak mülkiye amirinin yetkisi 5618 sayılı Kanunun 2. maddesi hükmünün kayıt sahibi lehine uygulanıp, uygulanmaması yönüne ilişkin bulunmaktadır. Mülkiye amirinin miktar fazlası yönünden taşınmazı kayıt sahibinden başkası adına tescil edilmesini gerektiren bir yetkisi bulunmamaktadır. Hal böyle olunca kayıt miktar fazlasının aynı Kanunun 38. maddesi hükmü gereğince hazine adına tesciline karar verilmek gerekirken, kaymakamlığın yasaya aykırı düşen işarına değer verilerek köy adına tescili isabetsiz ve hazinenin temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) ve 766 sayılı Tapulama Kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına 17.10.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.
