 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1977/1418
K: 1977/10862
T: 20.10.1977
ÖZET: Tapulama yasası uyarınca gelmeyen tarafa ayrıca gıyap kararı bildirilmez, gelmeyen tarafın yokluğunda duruşma sürdürülür.
(766 s. Tapulama K m. 62)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, tetkik hakiminin açıklaması dinlendi, gereği görüşüldü
Tapulama sırasında 1173 parsel sayılı 14300 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz tapı kaydına dayanılarak Ayşe ve Aliş ile paydaşları adlarına tesbit edilmiştir. davalı Orman İdaresinin bu yerin orman sayılan yerlerden bulunduğuna ilişkin itirazı tapulama komisyonu tarafından kabul edilmiştir. Davacılar Ayşe ve Aliş tapu kaydına dayanarak dava açmışlardır. Mahkemece davanın reddine, nizalı 1173 sayılı parselin tapulama dışı bırakılmasına karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Nizalı parselin orman sayılan yerlerden olduğu Orman Bakanlığının düşüncesi ve yerinde yapılan keşif ve uzman bilirkişinin gerekçeli raporu ile saptanmıştır. Orman sayılan yerler hakkında Tapulama Kanununun 2. maddesinin hükmünün uygulanması gerekir. Ormanların kadastrosu özel komisyonlar tarafından Orman Kanunu hükümleri gereğince yapılacağından tapulama, ormanlarla ilgilenmez. Dolayısıyla aidiyet yönü tapulamanın uğraşı alanı dışında kalır. Bu nedenle temyiz itirazları yerinde olmadığı gibi davacı, Avukatlık Kanununa göre davaya girmemesi gereken kişiye vekaletname vermiş olmakla beraber duruşmaya kendisi de gelmiştir. Temsil yetkisi bulunmayan kişi ile davayı izlemiş olması davacının bilerek yaptığı bir işlemdir. Davaya bizzat geldiğine göre davayı izlemesi ya da başka bir vekil göndermesi zorunludur. Tapulama Kanununun 62. maddesi hükmünce gelmeyen tarafa ayrıca gıyap kararı tebliğ edilmez. Gelmeyen davacının yokluğunda duruşma sürdürülür. Vekilin duruşmaya girmemesi gerekiyor ise duruşmanın davacının yokluğunda sürdürülmüş olduğu kabul edilir. Bu nedenle bu yönü amaç güden temyiz itirazı da yerinde olmadığından reddi ile hükmün (ONANMASINA) ve 766 sayılı Tapulama Kanununun 74. maddesi uyarınca 10 lira onama ilim harcının temyiz edenden alınmasına 20. 10. 1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.