DAVA : 1918 sayılı Kanuna mahalefetten sanıklar (M), (B) ve (A) haklarında yyapılan duruşma sonunda; Adı geçen kanunun 27/2 ve TCK.nun 59. maddeleri gereğince 4'er sene 2'şer ay ağır hapis ve 1875 lira ağır para cezası ile cezalandırılmalarına, tazmini nitelikteki ağır para cezasını ödemede acizleri halinde 5'er ay 5'er gün mahkumiyetlerine otomobilin iadesine ve oto camının zor alımına dair Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 8.10.1976 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili, C.Savcısı ve müdahil tarafından süresinde istenilerek, dosyadaki kağıtlar okunarak görüşülüp düşünüldü:

KARAR: 9.7.1974 günü Mersin Limanına gelen Avusturya Bandıralı gemiden, eşya yüklenmesi amacıyla liman sahasına indirilen mühürsüz boş çelik kutular (Container Konteyner) içinde eşya bulunduğu Kaptan tarafından kendisine bildirilen (İ) ve (ABK) Şirketinde tercüman memur olarak çalışan sanık (M.M.)'in gece saat 0.30 raddelerinde aynı şirkette memur diğer sanık (A)'yı da kendilerine katılan sanık (B) ile birlikte Çelik kutuları araştırıp eşyanın bulunduğu kabı saptadıktan sonra manifestosu gümrüğe verilmediği gibi hiç bir evchile ilgili mercilerde haberdar edilmeksizin içinde oto camı olduğu anlaşılan kutuyu alıp otonun bagajına yüklemeye çalıştıkları ve böylece kaçakçılığa kalkıştıkları sırada devriye gezinin Polis memurları tarafından görülüp yakalandıkları başlangıçta eşyayı "ot" diye tanımlamalarına memurlarca inanılmayıp birlikte karakola görürüldüklerinde ambalaj açılıp içinde oto camın bulunduğu anlaşılınca bunun Beyrut'tan yüklendiğinin Liverpol'a gitmesi gerektiğini öne sürdükleri bozmaya uyularak yapılan yargılama ve toplanıp karar yerinde açıklanan deliller ve dosya içeriğiyle subuta ermektedir.

Sanıklar savunmalarında eşyanın yanlışlıkla Mersin Limanına indirildiğini transit muamelesini sonradan yaptırılmak üzere ertesi güne kadar muhafaza amacı ile arabaya koymaya giriştiklerini öne sürmüşlerse de;

Eşyanın yükleme için boş olarak liman sahasında bulunan kutular (Container) içinden gece yarısı çıkarılışı sanık (MM) nin gemi kapptanının ikazıyla bu eşyanın varlığından önceden haberdar bulunuşu manifestosu verilmeyen bu eşyanın gümrük mevzuatına göre, liman sahasına giremeyeceğini sanıkların yapmakta oldukları görev icabı yakınen bilmeleri, yakalandıkları sırada eşyanın niteliğiyle ilgili olarak memurlara verdikleri yanıltıcı bilginin savunmadaki samimiyetsizliği göstermeye yeterli bulunması nedeniyle, şu oluşa göre sağlıklı bir belge niteliği taşımayan, ne suretle temin edildiği anlaşılamayan sonradan ibraz edilen manifestonun suçu ve kasdı bertaraf etmesi olanağı görülememiş.

Sanık (B) nin olay yerine diğer sanıklardan sonra gelmiş olduğu kabul edilse dahi yukardan beri izah edilen nedenlerle topluluğa katılmasını önleyen bir etkisi bulunamayacağı sonucuna varılmış olduğundan C.Savcısıyla sanıklar vekilinin temyiz dilekçeleri ve duruşmalı inceleme sırasında sanıklar vekilinin subuta ve suçun vasfına ilişen temyiz itirazları,

Keza suçta kullanılmak amacıyla olay yerinde hazır bulundurulan otonun zoralımı gerekeceği yolundaki katılan idare vekilinin temyizi, otonun taşıma işinde fiilen kullanımına girişilmemiş bulunulması nedeniyle yerinde görülmemiştir. Ancak;

A) Resen seçilen bilirkişinin bildirdiği kaçak eşya cif değerine göre hesap etttirilecek gümrük resmi üzerinden para cezası tayini gerekirken idarenin koyduğu cif değere göre hesaplanan gümrük resmi üzerinden tayini,

B) Hükmedilen tazmini nitelikteki para cezasından dolayı 1918 sayılı Kanunun 46. maddesi gereğince sanıkların müteselsil kefil olarak sorumluluklarına karar verilmemesi,

C) Katılan gümrük idaresi lehine hükmolunan nisbi ücreti vekaletin para cezasına kaçak eşyanın cif kıymeti eklenmeksizin hesaplanması sonucu noksan tayini yasaya aykırı ise de, katılan idere tarafından yapılan temyizin "otonun zoralımına karar verilmemesi" konusuna hasredilmiş bulunmasına ve bu aykırılıklarında şahsi hakka taalluk etmesi nedeniyle aleyhe sonuç verme olasılığı bulunmaması yönünden bozma sebebi sayılmamıştır.

Diğer temyiz sebeplerine gelince:

1- Sanıkların tazmini nitelikteki para cezasını ödemekte gücsüzlükleri anlaşıldığı takdirde 1918 sayılı Kanunun 56. T.C.K.nun 59. ve 647 sayılı kanunun 5/6-7. maddeleri gereğince çektirilmesi gereken hapis cezasının tayin edilmiş olan para cezası üç eşit miktara bölünüp TCK.nun 59. maddesi uygulanarak elde edilecek miktar üzerinden hesaplanması gerekirken tamamı üzerinden ve dolayısıyla fazla olarak tayini,

2- Katılan idare adına hükmedilen maktu vekalet ücretinin 23.12.1976 gün ve 7/6 sayılı olup 19.2.1977 günlü Resmi Gazete'de yayınlanan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu Kararı uyarınca davaya katılma tarihinde geçerli avukatlık asgari ücreti tarifesine göre, hesaplanması gerekirken hüküm tarihindeki tarifeye göre, hükmedilmesi,

SONUÇ : Yasaya aykırı C. Savcısı ve sanıkların temyizi bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki istem gibi (BOZULMASINA) katılan idareye ait depo parasının gelir kaydına, sanıklara ait depo paralarının iadesine,

Bozmayı gerektiren sebepler yeniden duruşma yapılmasını gerekli kılmadığından 1918 sayılı kanunun 59. ve C.Y.U.Y.nun 322. maddeleri gereğince hükmün;

1- Sanıkların tazmini nitelikteki para cezasını ödemekte güçsüzlükleri anlaşılması halinde 1918 sayılı Kanunun 56. TCK.nun 59. ve 647 sayılı Kanunun 5/6, 7. maddeleri gereğince 52 şer gün hapis cezasıyla tecziyelerine,

2- Katılan idareye takdiri gereken maktu vekalet ücretinin 1.250 TL.ya indirilmek suretiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 37.50 TL. nisbi onama harcısının müteselsil sorumlulukları kaydıyla sanıklardan alınmasına, 31.3.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972