 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1977/7635
K: 1977/7699
T: 29.12.1977
DAVA : Orman mıntıkasından odun çalmaktan sanık (R) ve (N) haklarında yapılan duruşma sonunda: Suçları usulen sabit olduğundan TCK.nun 492/8, 522/1, 59/2, 525. maddelerine tevfikan altışar ay yirmişer gün hapislerine ve cezaları kadar genel güvenlik gözetimi altında bulundurulmalarına dair (Terme Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 21.10.1977 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanıklar ile üst Samsun C. Savcılığı taraflarından istenilmiş ve sanıklar para depo etmiş olduğundan dava C. Başsavcılığı yüksek makamından bozma isteyen 21.12.1977 tarihli tebliğname ile 26.12.1977 tarihinde daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dosya, duruşma tutanakları münderecatına, toplanıp karar yerinde incelenen delillere, gerekçeye ve takdire göre sanık (N) vekiliyle sanık (R)nın sübuta ilişen temyiz itirazları varit görülmemiş ve orman idaresi tarafından ormanda kestirilmiş kavak ağaçları Orman Kanununun tarif ettiği manada devrik ve düşük emvalden olmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Ancak;
Sanıkların keserek çaldıkları emval, orman idaresi tarafından kereste ve odun yapılmak üzere kesilen kavak ağaçlarının dallarından ibaret olup TCK.nun 492. maddesinin 8. bendinde tarif edilen hazırlanmış odun ya da istif edilmiş kereste niteliğinde olmadığı düşünülmeden TCK.nun 491. maddesinin ilk fıkrası yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, C. Savcısı ile sanıkların temyiz itirazları bu itibarla varit bulunmuş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 29.12.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.